İbrani tanrıçaları

Bu yazımızda son yıllarda hem uzmanların hem de amatörlerin ilgisini çeken İbrani tanrıçaları konusunu derinlemesine inceleyeceğiz. İbrani tanrıçaları bugün büyük önem taşıyan bir konudur ve etkisi günlük yaşamın birçok alanına yayılmaktadır. Bu makale boyunca, bu konuyla ilgili kapsamlı ve eksiksiz bir vizyon sağlamak amacıyla İbrani tanrıçaları ile ilgili farklı yönleri ve bakış açılarını analiz edeceğiz. Kökeninden gelecekteki sonuçlarına kadar, İbrani tanrıçaları'e ve toplumun çeşitli alanlarındaki etkisine ışık tutacak ayrıntılı bir analize dalacağız.

İbrani Tanrıçaları ya da orijinal adıyla The Hebrew Goddess (ISBN 0-8143-2271-9), 1967 yılında Yahudi tarihçi ve antropolog Raphael Patai tarafından yazılmış bir kitaptır. Kitapta Yahudiliğin başta Ana Tanrıça Kültü olmak üzere çeşitli çok tanrılı öğeler içerdiği savunulur. Çeşitli arkeolojik verilerin ve metinlerin incelenip yorumlanmasına dayanarak bazı dişil varlıkların Yahudilikte büyük saygı gördüğüne değinilir.

Kitaba göre İbrani tanrıçaları şunlardır: Asherah, Anath, Astarte, Ashima, Süleyman'ın Tapınağındaki cherubim, Matronit (Shekhina) ve kişileştirilmiş Shabbat Gelini.

Kitabın daha sonraki baskıları, çeşitli güncel arkeolojik keşifleri ve Tanrı ile Shekinah'ı birleştirme ritüellerini (Yichudim) de içerecek şekilde genişletilmiştir.

Daha genişletilmiş bir üçüncü baskısı ise 1990 yılında Wayne State University Yayınevi tarafından basılmıştır.

Raphael Patai bu konuya 1947 tarihli "Antik Yahudi Mitinde İnsan ve Tapınak" (Man and Temple in Ancient Jewish Myth and) Ritual (New York: Nelson) adlı eserinde daha önceden de değinmiş, fakat bu kitaptaki metinsel kanıtları daha sonraki kitaplarında tekrar etmemiştir.