İrfan Yalçın

Bu makale, günümüzde büyük önem taşıyan İrfan Yalçın konusunu ele alacaktır. İrfan Yalçın farklı alanlarda tartışma ve inceleme konusu olmuştur, sonuçları günlük yaşamın çeşitli yönlerine ulaşmaktadır ve etkisi dünya çapında hissedilmektedir. İrfan Yalçın, ortaya çıkışından günümüze kadar farklı disiplinlerden uzmanların ve kişilerin ilgisini çekmiştir. Bu makale boyunca, bu konuya geniş ve ayrıntılı bir genel bakış sağlamak amacıyla İrfan Yalçın'in farklı yönleri, etkileri, zorlukları ve olası çözümleri analiz edilecektir.

İrfan Yalçın
Doğum23 Nisan 1934(1934-04-23)
Zonguldak, Türkiye
Ölüm29 Haziran 2024 (90 yaşında)
MilliyetTürk
Eğitimİstanbul Üniversitesi
MeslekYazar
ÖdüllerCevdet Kudret Edebiyat Ödülü (2009)

İrfan Yalçın (23 Nisan 1934, Zonguldak - 29 Haziran 2024), Türk yazardır.

Hayatı

23 Nisan 1934'te Zonguldak'ta doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi.[1] Anadolu'nun çeşitli yerlerinde bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra 1972'de Beyoğlu'nda bir kitabevi açtı. 1985'te Köyceğiz'e yerleşti.[2]

Şiir, hikâye, eleştiri alanlarında ürün verse de romanda yoğunlaştı. Milliyet Yayınları 1974 Roman Yarışması’nda Pansiyon Huzur’la ikincilik ödülüne değer görüldü. 1978’de Genelevde Yas, 1979’da Ölümün Ağzı, 1980’de Fareyi Öldürmek, 1983’te Büyük Soytarı, 1991’de Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi, 1995’te Annem, Babam ve Ben adlı romanları yayınlandı. Ölümün Ağzı’yla 1980 TDK Roman Ödülü’nü, Yorgun Sevda ile 2009 Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü’nü kazandı.[2] 2008’de yayımlanan “İçimdeki Zonguldak”, yazarın yaşam penceresinden bu kentin öyküsüdür.[3] 1985 yılında yönetmenliğini Sinan Çetin'in yaptığı bol ödüllü film 14 Numara İrfan Yalçın'ın Genelevde Yas kitabından uyarlandı.[1]

Vizyon tarihi 2015 yılı olan Aydın Sayman'ın yönetmenliğini yaptığı Vedat Erincin'in rol aldığı İçimdeki İnsan, İrfan Yalçın'ın Fareyi Öldürmek romanından yola çıkılarak senaryolaştırıldı.[4]

Yalçın, 29 Haziran 2024'te 90 yaşında öldü.[1]

Kitapları

  • 1978: Genelevde Yas[2]
  • 1979: Ölümün Ağzı[1]
  • 1980: Fareyi Öldürmek[2]
  • 1983: Büyük Soytarı[2]
  • 1991: Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi[2]
  • 1995: Annem, Babam ve Ben[2]
  • 2009: Yorgun Sevda[5]
  • 2010: Cellat Ağlıyor[6]
  • 2014: Engerek[7]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "İrfan Yalçın vefat etti". Odatv. 30 Haziran 2024. 30 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  2. ^ a b c d e f g "Yazar İrfan Yalçın hayatını kaybetti". Medyascope. 30 Haziran 2024. 30 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  3. ^ "Zonguldaklı Yazar İrfan Yalçın hayatını kaybetti". Zonguldak Pusula Gazetesi. 30 Haziran 2024. 29 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  4. ^ Kaymaz, Ebru (30 Haziran 2024). "Yazar İrfan Yalçın hayatını kaybetti". Tele1. 30 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  5. ^ "Zonguldaklı yazar İrfan Yalçın kimdir?". Z Haber. 30 Haziran 2024. 30 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  6. ^ Özsanat, Buket (24 Haziran 2021). "Acıyı, Sevinci, Umudu Yaşatan Yazar: İrfan Yalçın". www.yenigelendergisi.com. 30 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  7. ^ Köklü, Gizem (7 Ocak 2019). "İrfan Yalçın". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ahmet Yesevi Üniversitesi. 1 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024.