Günümüz dünyasında, 1955 Formula 1 sezonu dünya çapındaki çeşitli insanlar için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Ortaya çıkışından bu yana, 1955 Formula 1 sezonu hem uzmanların hem de meraklıların dikkatini çekerek sonuçları ve yansımaları hakkında derinlemesine tartışmalar, araştırmalar ve analizler üretti. Günümüz toplumunda gözle görülür bir etki yaratan 1955 Formula 1 sezonu, siyasetten popüler kültüre kadar günlük yaşamın farklı alanlarına nüfuz etmeyi başararak kimseyi kayıtsız bırakmayacak bir olgu haline geldi. Bu makalede, 1955 Formula 1 sezonu ile ilgili çeşitli yönleri, onun zaman içindeki gelişimini ve günümüz toplumunun farklı yönleri üzerindeki etkisini kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz.
![]() 1955 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu | |
Önceki: 1954 | Sonraki: 1956 |
Pilotlar • Pistler • Yarışlar |
1955 Formula 1 sezonu, FIA Formula 1 motor yarışlarının dokuzuncu sezonudur.
16 Ocak 1955 ile 11 Eylül 1955 arasında yapılan yedi yarışla altıncı Dünya Sürücüler Şampiyonası'na ev sahipliği yapmıştır. Ayrıca şampiyona dışı birkaç yarış da yapılmıştır.
Juan Manuel Fangio üst üste ikinci Dünya Şampiyonası şampiyonluğunu kazandı. Toplamda üçüncü şampiyonluğunu elde eden Fangio böylece bir rekor kırdı. Bu rekor 1993'te Alain Prost tarafından kırıldı. Fangio'nun şampiyonluğu, 2014'ten önce bir Mercedes pilotunun kazandığı son şampiyonluk oldu.
Sezon içinde bazı ölümlü kazalar gerçekleşti.. 1955 Indianapolis 500'de Manny Ayulo ve önceki iki yarışın galibi Bill Vukovich hayatlarını kaybetti. İtalyan Mario Alborghetti, şampiyona dışı yapılan Pau Grand Prix'sinde öldü. 1952 ve 1953 Dünya Şampiyonu Alberto Ascari, Monza'da bir Ferrari 750 Monza'yı test ederken yaptığı kazayla öldü. Pierre Levegh ise, 83 seyirciyle birlikte 1955 Le Mans faciasında öldü. Bu nedenlerle dört F1 Grand Prix'sinin iptal edildi.
Aşağıdaki takımlar ve sürücüler 1955 FIA Dünya Şampiyonasında yarışmıştır. Indianapolis 500'de yarışanlar listeye dahil değildir.
Yarış no | Grand Prix | Pist | Tarih |
---|---|---|---|
1 | Arjantin Grand Prix | ![]() |
16 Ocak |
2 | Monako Grand Prix | ![]() |
22 Mayıs |
3 | Indianapolis 500 | ![]() |
30 Mayıs |
4 | Belçika Grand Prix | ![]() |
5 Haziran |
5 | Hollanda Grand Prix | ![]() |
19 Haziran |
6 | Britanya Grand Prix | ![]() |
16 Haziran |
7 | İtalya Grand Prix | ![]() |
11 Eylül |
Yarış no | Grand Prix | Pist | Tarih |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
Reims-Gueux, Gueux | 3 Temmuz |
2 | ![]() |
Nürburgring, Nürburg | 31 Temmuz |
3 | ![]() |
Circuit Bremgarten, Bern | 21 Ağustos |
4 | ![]() |
Pedralbes Circuit, Barselona | 23 Ekim |
Yarışları ilk beşte bitiren pilotlara puanlar verildi ve bitiş pozisyonuna bakılmaksızın en hızlı turu atanlara ek bir puan verildi. Şampiyonaya yalnızca en iyi beş sonuç dahil edildi. Aracı paylaşımlı kullanan pilotlar, yarışı puan alan bir pozisyonda bitirirse her sürücü alınan puanları paylaştı. Birden fazla sürücü aynı en hızlı turu kaydettiğinde, en hızlı tur puanı sürücüler arasında eşit olarak bölündü. Parantez içinde olmayan sayılar şampiyona puanları; parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanlardır. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:
Sıra | 1. | 2. | 3. | 4. | 5. | e. |
---|---|---|---|---|---|---|
Puan | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Kaynak:[1] |
|