Günümüz dünyasında 209 Dido'in önemi hayatın her alanında açıkça görülmektedir. İş, siyaset, bilim veya kültür dünyasında 209 Dido, insanların etkileşimde bulunma, birbirlerini bilgilendirme ve karar alma biçiminde çok önemli bir rol oynar. Bu nedenle 209 Dido'in toplumumuz üzerindeki etkisinin yanı sıra etkisinin gelecekte yaratabileceği olası sonuçları da tam olarak anlamak çok önemlidir. Bu makalede, günümüz dünyasındaki önemine ilişkin genel bir bakış ve içgörü sağlamak amacıyla 209 Dido ile ilgili farklı yönleri ve perspektifleri inceleyeceğiz.
![]() | |
Keşif | |
---|---|
Keşfeden | C. H. F. Peters |
Keşif tarihi | 22 October 1879 |
Adlandırmalar | |
MPC belirtmesi | (209) Dido |
Telaffuz | /ˈdaɪdoʊ/[1] |
Adın kaynağı | Dido |
Alternatif adlandırma | A879 UC, 1909 AB 1909 GB, 1912 RB |
Main belt | |
Sıfatlar | Didonian /daɪˈdoʊniən/[2][3] |
Yörünge özellikleri[4] | |
Belirsizlik parametresi 0 | |
Gözlem yayı | 136,47 y (49.845 g) |
Günöte | 333.106,000 AU (49.831.948,3 Gm) |
Günberi | 296.843,000 AU (44.407.080,7 Gm) |
314.974,000 AU (47.119.439,7 Gm) | |
Dış merkezlik | 0.057565 |
55,87 y (20.405 g) | |
Ortalama yörünge hızı | 16,79 km/s |
311.722° | |
0° 10d 34.738s / day | |
Eğiklik | 7.16997° |
0.682681° | |
248.387° | |
Fiziksel özellikler | |
C | |
8.24 | |
Boyutlar | 179±1 km[4] 140,35±10,12 km[5] |
Kütle | (4,59±7,42)×1018 kg[5] |
57.366,000 sa (2.390,25 g)[4][6] | |
0,028±0,004 | |
![]() | |
Dido (küçük gezegen tanımı : 209 Dido), 179±1 çapında bir ana kuşak asteroididir . CHF Peters tarafından 22 Ekim 1879'da Clinton, New York'ta keşfedildi ve efsanevi Kartaca kraliçesi Dido'nun adı verildi. Dido, Güneş'in yörüngesinde 3,15 uzaklıkta dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7.2 ° 'lik bir açıyla eğilir.[4]
209 Dido, C tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır ve karbonlu maddelerden oluşur. Kendi türünden birçok asteroit gibi, son derece düşük bir yansıtabilirliğe sahiptir. 2005 yılında Palmer Divide Gözlemevinde yapılan fotometrik gözlemler, 5,7366±0,0005 saatlik bir dönüş periyodu ve 0,17±0,02 büyüklüğünde bir parlaklık değişimi gösterdi.[6] Birden fazla ışık eğrisi çalışmasından belirlendiği üzere ekliptik koordinatlardaki kutup yönü (β p, λ p) = (120±6, 66±7) şeklindedir.[7]