Antoine Laurent de Jussieu
Bu makalede, Antoine Laurent de Jussieu konusunu derinlemesine inceleyeceğiz, günümüz toplumu üzerindeki etkisini ve farklı bağlamlardaki önemini analiz edeceğiz. Antoine Laurent de Jussieu ortaya çıkışından bu yana, günlük yaşamdaki önemini anlamaya çalışan uzmanlar ve genel nüfus arasında sürekli bir tartışma yarattı. Yıllar geçtikçe Antoine Laurent de Jussieu gelişti ve yeni anlamlar kazandı; bu da araştırmacıların ve akademisyenlerin konuya olan ilgisinin artmasına yol açtı. Bu anlamda bu makale, Antoine Laurent de Jussieu'e kapsamlı bir bakış sunmayı, farklı yaklaşımları ele almayı ve bu konudaki bilgilerini genişletmek isteyenler için değerli bilgiler sunmayı amaçlamaktadır.
Antoine Laurent de Jussieu | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 12 Nisan 1748 Lyon, Fransa |
| Ölüm | 17 Eylül 1836 (88 yaşında) |
| Milliyet |  Fransa |
| Kariyeri | |
| Dalı | Botanik |
_-_Walters_54834.jpg)
Antoine Laurent de Jussieu (12 Nisan 1748 - 17 Eylül 1836) Fransız botanikçi. Çiçekli bitkileri ilk defa sınıflandıran bilim insanıdır ve sınıflandırma sistemi günümüzde büyük ölçüde kullanılmaya devam etmektedir. Sınıflandırması, amcası botanikçi Bernard de Jussieu'nun başladığı ancak yayımlamadığı bir çalışmanın genişletilmiş halidir. Bitki bilim mahlası Juss.'tur.[1]
Hayatı
Jussieu Lyon'da doğdu. Tıp okumak için Paris'e gitti ve oradan 1770 yılında mezun oldu. 1770'ten 1826'ya kadar Jardin des Plantes'de botanik profesörü olarak çalıştı. Oğlu Adrien-Henri de Jussieu de babası gibi botanikçi oldu.
1788 yılında İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne yabancı üye olarak seçildi. Aynı zamanda mason locası Les Neuf Sœurs'a da üyeydi.
Mirası
Botanikte "suprageneric isimlendirme sistemi" resmi olarak Genera Plantarum'un yayımlandığı 4 Ağustos 1789'a tarihlenmektedir.[2]
Önemli eserleri
Juss., 1789 yılında yayımlandığı Genera plantarum ile L.'un ikili adlandırma sistemini korudu ve hatta bu eser ile bitkilerin sınıflandırılması önemli bir aşama kaydetti.[3]
- Jussieu, Antoine Laurent de (1789). Genera plantarum: secundum ordines naturales disposita, juxta methodum in Horto regio parisiensi exaratam, anno M.DCC.LXXIV (Latince). Paris. OCLC 5161409. 19 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2020.
- Jussieu, Antoine Laurent de. Opuscules de botanique. 23 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2009.
- Principes de la méthode naturelle des végétaux. París, 1824.
- 1770 : An aeconomiam animalem inter et vegetalem analogiae ou Comparaison de la structure et des fonctions des organes végétaux avec les phénomènes de la vie animale (Thèse défendue devant la faculté de médecine de Paris)
- 1773 : Mémoire sur la famille des renonculacées In: Histoire de l'Académie Royale des Sciences. Année 1773. Paris 1777, p. 214–240.
- 1774 : Exposition d'un nouvel ordre de plantes adopté dans les démonstrations du Jardin royal In: Histoire de l'Académie Royale des Sciences. Année 1774. Paris 1777, p. 175–197.
- Examen de la famille des Renoncules. In: Histoire de l'Académie Royale des Sciences. Année 1773. Paris 1777, pp. 214–240
Ayrıca bakınız
Bibliyografya
- Stevens, Peter Francis (2013). The Development of Biological Systematics: Antoine-Laurent de Jussieu, Nature, and the Natural System. Columbia University Press, 2013. ISBN 978-0231515085. Erişim tarihi: 4 Şubat 2014.
- Meerow, Alan W.; Reveal, James L.; Snijman, Deirdre A.; Dutilh, Julie H. (Kasım 2007). "(1793) Proposal to conserve the name Amaryllidaceae against Alliaceae, a "superconservation" proposal". Taxon. 56 (4): 1299-1300. doi:10.2307/25065925. JSTOR 25065925.
- Duane Isely, One hundred and one botanists (Iowa State University Press, 1994), pp. 118–120
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Jussieu, De". Encyclopædia Britannica. 15 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 593.
Kaynakça
- ^ "IPNI". 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2020.
- ^ Meerow et al. 2007.
- ^ Vines, Sydney Howard (1913). "Robert Morison 1620—1683 and John Ray 1627—1705". Oliver, Francis Wall (Ed.). Makers of British botany. Cambridge University Press. ss. 8-43.
