Azizleştirme

Bu makalede, Azizleştirme'in heyecan verici dünyasına dalacağız (makale başlığını buraya ekleyin), farklı yönlerini keşfedeceğiz, kökenlerini keşfedeceğiz, anlamlarını çözeceğiz ve günümüz toplumundaki alaka düzeyini analiz edeceğiz. İlk ortaya çıkışından zaman içindeki evrimine kadar, onu çevreleyen her bir ilgili unsuru derinlemesine inceleyeceğiz. Popüler kültür üzerindeki etkisinden akademi üzerindeki etkisine kadar, yaşadığımız dünyadaki önemini ve değerini anlamaya çalışarak Azizleştirme'e kapsamlı bir şekilde bakacağız. Azizleştirme'in birçok boyutunu keşfedip gizemlerini çözdüğümüz bu keşif ve düşünme yolculuğunda bize katılın. Kaçırma!

Kanonlaştırma sürecini dikkatlı olunmasını desteklemiş Kartacalı Cyprian'ın tasviri

Azizlik mertebesine yükseltme, azizleştirme veya kanonlaştırma (Latince: Canonizatio), Katoliklerin kiliseye bağlı ölen belirli bir üyeye karşı saygı/hürmet duyabileceğine (veneratio) dair bir papalık beyanı. Papalar bu kararnameleri 10. yüzyılda yapmaya başlamıştır. Bu noktaya kadar, yerel piskoposlar saygı duyulacak kişileri belirlemiş, azizlerin resmi bir kararnamesi olmamıştır.

Sonraki yüzyıllarda, prosedür giderek düzenli hale gelmiş ve papalar birisini Katolik azizi ilan etme hakkını kısıtlamaya başlamıştır. Çağdaş kullanımda bu terim, herhangi bir Hristiyan kilisesinin, ölen bir kişinin bir aziz olduğunu beyan ettiği ve bu kişinin “kanon” adı verilen tanınmış azizler listesine dahil edildiği eylemi ifade etmek için kullanılmaktadır.[1]

Günümüzde, Roma Katolik Kilisesi'ne ek olarak, Doğu Ortodoks Kilisesi, Oryantal Ortodoks Kilisesi ve Anglikanlar da azizleştirme gerçekleştirmektedir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Copeland (2012). "Saints, Devotions and Canonisation in Early Modern Italy". History Compass (İngilizce). 10 (3): 260-269.