Cumhuriyet için Birlik
Günümüz dünyasında Cumhuriyet için Birlik giderek artan bir ilgi konusu haline geldi. Teknolojinin ve küreselleşmenin ilerlemesiyle birlikte Cumhuriyet için Birlik, toplumun çeşitli alanlarında benzeri görülmemiş bir önem kazanmıştır. Bilimsel, kültürel, politik ya da gündelik alanlarda Cumhuriyet için Birlik insanların ilişki kurma, dünyayı algılama ve karar verme biçimini önemli ölçüde etkiledi. Bu yazıda Cumhuriyet için Birlik'in etkisini ayrıntılı olarak inceleyeceğiz ve günlük hayatımızın farklı yönleri üzerindeki etkisini analiz edeceğiz.
Cumhuriyet için Birlik Rassemblement pour la République | |
|---|---|
| Kısaltma | RPR |
| Son Lider | Michèle Alliot-Marie |
| Kurucu | Jacques Chirac |
| Kuruluş tarihi | 5 Aralık 1976 |
| Kapanış tarihi | 21 Eylül 2002 |
| Birleşme | Halk Hareketi için Birlik |
| Önceli | Cumhuriyet için Demokratlar Birliği |
| İdeoloji | Gaullizm[1] Muhafazakârlık[2] Muhafazakâr liberalizm[1] |
| Siyasi pozisyon | Merkez sağ |
| Avrupa üyeliği | Avrupa Halk Partisi |
| Uluslararası üyelik | Uluslararası Demokrat Birliği |
| Resmî renkler | Mavi Kırmızı |
| Fransa | |
Cumhuriyet için Birlik (Fransızca: Rassemblement pour la République Fransızca telaffuz: ; RPR Fransızca telaffuz: ) Fransa'daki merkez sağ siyasi parti.
Jacques Chirac'ın Valéry Giscard d'Estaing ile anlaşmazlığa düşmesi sonucunda 5 Aralık 1976'da Jacques Chirac tarafından kuruldu. İnsan onuru, özgürlüğü ve sorumluluğu, ulusal bağımsızlık ve halk egemenliğine tavizsiz saygıyı isteyen bir parti olduğu belirtilmiştir.
Charles de Gaulle'ün ideolojisini benimsemiş bir partidir. RPR'in Birleşik Krallık'taki dengi parti ise Muhafazakâr Parti'dir.
2002'de merkez sağ ve merkezdeki bazı partilerle beraber Cumhurbaşkanlığı çoğunluğu listesiyle milletvekili seçimlerine girdi. 2002 yılında Halk Hareketi için Birlik ile birleşti.
Liderler
Başkanlar
- Jacques Chirac (5 Aralık 1976 - 4 Kasım 1994)
- Alain Juppé (4 Kasım 1994 - 6 Temmuz 1997)
- Philippe Séguin (6 Temmuz 1997 - 16 Nisan 1999)
- Nicolas Sarkozy (geçici; 16 Nisan 1999 - 4 Aralık 1999)
- Michèle Alliot-Marie (4 Aralık 1999 - 24 Nisan 2002)
- Serge Lepeltier (geçici; 24 Nisan 2002 - 17 Kasım 2002)
Genel Sekreterler
- Jérôme Monod (1976-1979)
- Alain Devaquet (1979)
- Bernard Pons (1979-1984)
- Jacques Toubon (1984-1988)
- Alain Juppé (1988-1995)
- Jean-François Mancel (1995-1997)
- Jean-Louis Debré (1997)
- Nicolas Sarkozy (1997-1999)
- Adrien Gouteyron (1999-2001)
- Serge Lepeltier (2001-2002)
Seçim sonuçları
Cumhurbaşkanlığı
| Seçim | Aday | 1. Tur | 2. Tur | Sonuç | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Oy | % | Oy | % | |||
| 1981 | Jacques Chirac | 5.225.848 | 18,00 (#3) | Kaybetti | ||
| 1988 | Jacques Chirac | 6.063.514 | 19,96 (#2) | 14.218.970 | 45,98 (#2) | Kaybetti |
| 1995 | Jacques Chirac | 6.348.375 | 20,84 (#2) | 15.763.027 | 52,64 (#1) | Kazandı |
| Édouard Balladur | 5.658.796 | 18,58 (#3) | Kaybetti | |||
| 2002 | Jacques Chirac | 5.665.855 | 19,88 (#1) | 25.537.956 | 82,21 (#1) | Kazandı |
Yasama
| Seçim | Oy (1. Tur) | % (1. Tur) | Sandalye | +/– | Hükûmet |
|---|---|---|---|---|---|
| 1978 | 6.329.318 | 22,52 | 150 / 491
|
 150
|
Hükümet |
| 1981 | 5.249.670 | 20,83 | 85 / 491
|
 65
|
Muhalefet |
| 1986 | 3.143.224 | 11,23[3] | 147 / 577
|
62
|
Hükümet |
| 1988 | 4.687.047 | 19,19 | 127 / 577
|
20
|
Muhalefet |
| 1993 | 5.032.496 | 19,83 | 245 / 577
|
118
|
Hükümet |
| 1997 | 3.977.964 | 15,70 | 139 / 577
|
106
|
Muhalefet |
Avrupa Parlamentosu
| Seçim | Lider | Oy | % | Sandalye | Grup |
|---|---|---|---|---|---|
| 1979 | Jacques Chirac | 16,31 | 15 / 81
|
DEP | |
| 1984 | Simone Veil | 8.683.596 (UDF-RPR ortak listesi) | 43,02 (#1; UDF+RPR) | 20 / 81
|
RDE |
| 1989 | Valéry Giscard d'Estaing | 5.242.038 (UDF-RPR ortak listesi) | 28.88 (#1; UDF+RPR) | 13 / 81
|
RDE |
| 1994 | Dominique Baudis | 4.985.574 (UDF-RPR ortak listesi) | 25.58 (#1; UDF+RPR) | 14 / 87
|
RDE (1994-1995) UPE (1995-1999) |
| 1999 | Nicolas Sarkozy | 12,82 | 12 / 87
|
EPP-DE |
Kaynakça
- ^ a b Carol Diane St Louis (2011). Negotiating Change: Approaches to and the Distributional Implications of Social Welfare and Economic Reform. Stanford University. ss. 76,105. STANFORD:RW793BX2256. 6 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2012.
- ^ David S. Bell (4 Ekim 2002). French Politics Today. Manchester University Press. s. 79. ISBN 978-0-7190-5876-9. 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2012.
- ^ RPR - UDF: 21,44 % (PS listesi 2. oldu)
