Bu yazımızda Dağ Çelengi konusunu farklı bakış açıları ve açılardan ele alarak bu konuya kapsamlı ve eksiksiz bir bakış açısı sunacağız. Farklı bağlamlardaki etkisini, zaman içindeki gelişimini ve konuyla ilgili farklı görüş ve pozisyonları analiz edeceğiz. Dağ Çelengi, büyük ilgi ve tartışma uyandıran güncel bir konudur; bu nedenle, bu konuyu titiz ve kapsamlı bir şekilde ele almak çok önemlidir. Bu makale aracılığıyla okuyucularımıza Dağ Çelengi hakkında ayrıntılı ve zenginleştirici bir vizyon sunmayı ve bu konunun bilgi ve anlayışına katkıda bulunmayı amaçlıyoruz.
II. Petar Petrović Njegoš | |
![]() | |
Özgün adı | Горскıй вıенацъ (archaic) Горски вијенац (modern) (Gorski vijenac) |
---|---|
Ülke | Karadağ |
Özgün dili | Karadağlıca |
Yayın tarihi | 1847 |
Dağ Çelengi (Karadağlıca: Gorski vijenac / Горски вијенац), II. Petar Petrović Njegoš’un yazdığı ve ilk defa Şubat 1847’de Viyana’da yayımlanan Karadağlıca manzum eser.
1846’da Çetine’de kaleme alınan eser 1847’deki ilk baskısından beri gerek Sırp ve Karadağlı ulusal kimliklerinin gerekse Yugoslav ortak kimliğinin oluşturulmasında ilham kaynağı olarak görülmüştür.[1] Eserde sözü edilenin hangi ulusal kimlik olduğu tartışma konusu olagelmiştir; çünkü yazıldığı dönemde Sırp ve Karadağlı ifadeleri birbirinin yerine kullanılabilmekteydi.[1]
Eser ilhamını 1389 yılındaki I. Kosova Muharebesi’nden alır. 1700’lerin başında Karadağlı Hristiyan aşiret reisleri ile Müslüman Karadağlıların arasında ülkenin hakimiyeti için verilen mücadeleyi konu edinir. Şiirde mücadele, Karadağ Müslümanlarının katli ile sonuçlanır. Eserin birçok dizesi darb-ı mesel olmuştur.[1]
Eski Slavonik Kilise dilinde değil, yerel dilde yazılmış olması önemlidir. Aynı yıl yayımlanan Vuk Stefanović Karadžić’in Sırpça Sözlük’ünün ikinci baskısı ve Đuro Daničić’in “Sırp Dili ve İmlası İçin Mücadele” isimli eseri de aynı şekilde yerel dilde idi. Bu üç önemli eserin aynı zamanda ortaya çıkması dil reformunun başarısını göstermiştir.[1]
Eserin orijinal el yazmasından bölümler 1889'da Viyana Ulusal Kütüphanesi'de bulunmuştur.[2]