Gülçin Çaylıgil

Bugün zamanla ilgi ve tartışma yaratan bir konu olan Gülçin Çaylıgil hakkında konuşmak istiyoruz. Gülçin Çaylıgil farklı alanlarda konuşulan ve çelişkili görüşlerin oluşmasına neden olan bir konu. Tarih boyunca Gülçin Çaylıgil, alaka düzeyi ve etkisi inkar edilemez olduğundan çalışma, tartışma ve analizin konusu olmuştur. Bu makalede, kökeninden bugünkü etkisine kadar Gülçin Çaylıgil ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz. Ek olarak, Gülçin Çaylıgil'in önemini ve çeşitli bağlamlarda nasıl bir öncesi ve sonrasını işaret ettiğini anlamaya çalışacağız. Şüphesiz ki Gülçin Çaylıgil kimseyi kayıtsız bırakmayacak ve gelecekte de ilgi uyandırmaya devam edecek bir konu.

Gülçin Çaylıgil
DoğumGülçin Çaylıgil
1925
İstanbul, Türkiye
Ölüm10 Nisan 2013 (88 yaşında)
Bodrum, Muğla, Türkiye
Ölüm sebebiKalp krizi
Eğitimİstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi
MeslekAvukat

Gülçin Çaylıgil (7 Ocak 1925, İstanbul - 10 Nisan 2013, Muğla), Türk avukat, düşünce özgürlüğü savunucusu.[1]

7 Ocak 1925 yılında İstanbul'da doğdu. 1950 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu.[2] 1952 yılında başladığı mesleğine sağlık sorunları nedeniyle 2007 yılında veda etti.[3] 55 yıl süren meslek hayatında özellikle düşünce suçlarıyla ilgili davalarda savunma avukatı olan Çaylıgil, ilk davasında Türkçeye çevirdiği bir makaleden dolayı komünizm propagandası yapmak suçundan yargılanan Adnan Benk'i savundu.[4] Ardından Orhan Apaydın, İlhan Selçuk, Orhan Kemal, Bilgesu Erenus, Ahmet Altan, İpek Çalışlar, İlhami Soysal, Doğan Avcıoğlu, Çetin Altan, Erdal Atabek, Ali Sirmen, Vedat Günyol, Alp Kuran, Uğur Mumcu, Server Tanilli, Memet Fuat, Can Yücel, Neşe Düzel, Harun Karadeniz, Talat Turhan ve Yalçın Küçük'ün de aralarında bulunduğu birçok yazar, gazeteci, sanatçı ve siyasinin avukatlığını yaptı[5][6]

12 Mart döneminde Deniz Subayları davası, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının İstanbul'daki davaları, Aydınlık gazetesi davası, Madanoğlu davası, Türkiye Komünist Partisi davası, 12 Eylül döneminde Cumhuriyet gazetesi davası, Türkiye İşçi Köylü Partisi davası, DİSK davası, 1984 Aydınlar Dilekçesi davası, Türkiye Halk Kurtuluş Partisi - Cephesi davası, Devrimci Sol davası ve Barış Derneği davasında da savunma avukatlığı yaptı.[3][7]

2001'de Orhan Apaydın Demokrasi ve Barış Vakfı Ödülü'nü Yaşar Kemal ile birlikte aldı.[8] 2007'de Hrant Dink ve Ragıp Zarakolu ile birlikte "basın özgürlüğünün korunması konusundaki çalışmalara katkıları" nedeniyle Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin Basın Özgürlüğü Ödülü'ne layık görüldü.[9][10]

Türkiye Barolar Birliği delegesi ve yönetim kurulu başkan yardımcısı ayrıca İstanbul Barosu Staj Eğitim Merkezi Yürütme Kurulu üyesi olarak görev aldı.[11]

Yaklaşık 3 yıl Muğla'nın Bodrum ilçesinde yaşamını sürdüren Çaylıgil, 10 Nisan 2013'te evinde geçirdiği kalp krizi sonucu öldü.[12] Cenazesi Bodrum Adliyesi önünde düzenlenen törenin ardından Gümbet Karaburgaz Mezarlığı'nda defnedildi.[13] 12 Nisan 2013'te meslektaşları tarafından İstanbul Barosu Merkez binası önünde anma töreni düzenlendi.[14]

Hakkında, Bilgesu Erenus'un kaleme aldığı Böyle Bir Dünya: Gülçin Çaylıgil Davası adlı bir kitap bulunmaktadır.[15]

Kaynakça

  1. ^ Avukat Gülçin Çaylıgil'i Yitirdik 22 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. İstanbul Barosu. 15 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  2. ^ Gülçin Çaylıgil yaşamını yitirdi. Cumhuriyet. 10 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  3. ^ a b Onların avukatı hayatını kaybetti 14 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Hürriyet. 11 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  4. ^ Aydınlar Yargılandı, O Savundu 5 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Cumhuriyet. 19 Eylül 1999. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  5. ^ Avukat Gülçin Çaylıgil yaşama veda etti 13 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Radikal. 10 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  6. ^ Kitap Eki 5 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Cumhuriyet. 13 Haziran 2002. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  7. ^ Barış Derneği Davası 15 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Cumhuriyet. 11 Ekim 1983. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  8. ^ 'Bu ödül benim en doğal hakkım!' 19 Ekim 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Radikal. 18 Mart 2001. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  9. ^ 2010 Basın Özgürlüğü Ödülleri’ni kazananlar belli oldu 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Basın İlan Kurumu. 12 Temmuz 2010. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  10. ^ Basın Özgürlüğü Ödülleri verildi 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Milliyet. 26 Temmuz 2007. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  11. ^ Gülçin Çaylıgil Toprağa Verildi 15 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Bianet. 11 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  12. ^ Ünlü avukat hayatını kaybetti 25 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Hürriyet. 10 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  13. ^ "Gülçin Çaylıgil toprağa verildi". Sendika.org. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013. [ölü/kırık bağlantı]
  14. ^ Avukat Gülçin Çaylıgil'i Andık 22 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. İstanbul Barosu. 17 Nisan 2013. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.
  15. ^ Böyle bir dünya: Gülçin Çaylıgil davası - Bilgesu Erenus 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Pandora. En son 19 Nisan 2013 tarihinde erişildi.

Dış bağlantılar