Günümüzde Günaydın Hüzün (film) geniş bir insan kitlesinin büyük ilgi ve alakasına sahip bir konu haline geldi. Teknolojinin ilerlemesi ve küreselleşmeyle birlikte günümüz toplumunda Günaydın Hüzün (film) daha fazla önem kazanmıştır. İster tarihsel bir figür, ister güncel bir konu, ister ikonik bir tarih olsun, Günaydın Hüzün (film) her yaştan ve her kökenden bireylerin dikkatini çekmiştir. Bu makalede Günaydın Hüzün (film)'in farklı alanlardaki etkisinin yanı sıra bugünkü geçerliliğini ve geleceğe yansımasını derinlemesine inceleyeceğiz.
Bonjour tristesse | |
![]() Filmin sinema afişi | |
Yönetmen | Otto Preminger |
---|---|
Yapımcı | Otto Preminger |
Senarist | Arthur Laurents Françoise Sagan (roman) |
Oyuncular | Deborah Kerr David Niven Jean Seberg Mylène Demongeot Geoffrey Horne |
Müzik | Georges Auric |
Görüntü yönetmeni | Georges Périnal |
Kurgu | Helga Cranston |
Dağıtıcı | Columbia Pictures |
Cinsi | Sinema filmi |
Renk | Renkli/Siyah-beyaz |
Çıkış tarih(ler)i | 17 Mart 1958 |
Süre | 94 dk. |
Ülke | ABD |
Dil | İngilizce |
Günaydın Hüzün (Orj: Bonjour tristesse) Otto Preminger'in yönettiği 1958 ABD yapımı film. Françoise Sagan'ın aynı adlı romanından uyarlanan filmin senaryosunu Arthur Laurents yazdı. Deborah Kerr, David Niven, Jean Seberg, Mylène Demongeot ve Geoffrey Horne filmin başrollerinde yer alır. Film renkli ve siyah beyaz sekanslar içermektedir. 1950'ler için sıra dışı sayılabilecek bu durum sessiz filmlerde ve ilk sesli filmlerde yoğun olarak kullanılıyordu.
Genç bir kız olan Cécile (Jean Seberg), Fransız Rivierası'nda zengin babası Raymond (David Niven) ile yaşamaktadır. Raymond'ın eski eşinin kültürlü ve olgun bir arkadaşı olan Anne (Deborah Kerr) küçük bir ziyaret için Raymond'ın villasına gelir. Bu ziyaret Cécile'i babası ile paylaştığı disiplinsiz yaşamı rahatsız edeceğini düşündüğünden rahatsız eder.
Anne'e verdiği sadakat sözüne rağmen Raymond çapkınlık alışkanlığından vazgeçemez. Cécile, babasının genç ve aklı havada metresi Elsa'nın da (Mylène Demongeot) yardımıyla, Anne ile ilişkisini bitirebilmek için elinden geleni yapar. Kızın kibiri ve babanın hovardalığı Anne'i trajik sona doğru sürükler.