Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu

Günümüz dünyasında Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu dünya çapında milyonlarca insanın dikkatini çeken bir konudur. İlgisi ve etkisi siyasetten popüler kültüre kadar farklı alanlarda tartışma ve analiz konusu haline geldi. Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu sıcak bir konu olmaya devam ederken, etkisi ve yansımaları da araştırma ve tartışma konusu olmaya devam ediyor. Bu makalede, bu büyüleyici olguya ışık tutmak amacıyla Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu'in kökeninden bugünkü etkisine kadar farklı bakış açılarını inceleyeceğiz.

Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu
Medusa Bulutsusu, Abell Kataloğu'ndaki gezegenimsi bulutsulardan birisidir.
Araştırma türügökbilim kataloğu
Adını verenGeorge Ogden Abell
Yayınlanma1966
GözlemlerPalomar Gözlemevi, Samuel Oschin teleskopu
[Vikiveri'de düzenle]

Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu, 1966'da George O. Abell tarafından yaratılan ve yaklaşık yarısı Albert George Wilson, geri kalanı George O. Abell, Robert George Harrington ve Rudolph Minkowski tarafından yapılan keşiflerden derlenmiş, 86 adet gezegenimsi bulutsudan oluşan gök bilimsel bir katalogdur. Tamamı Ağustos 1955'ten önce National Geographic Society - Palomar Gözlemevi Gökyüzü Araştırması'nın bir parçası olarak Palomar Dağı'ndaki 48 inç (1,2 m) Samuel Oschin teleskopu ile elde edilen fotoğraf plakalarında keşfedildi.[1][2] Dördü önceki kataloglardan daha iyi bilinmektedir: Abell 50, NGC 6742, Abell 75, NGC 7076, Abell 37, IC 972 ve Abell 81, IC 1454'tür. Diğer dördü daha sonra gezegenimsi olmadıkları için reddedildi: Abell 11 (yansıma bulutsusu), Abell 32 (kırmızı plaka kusuru), Abell 76 (halkalı gökada PGC 85185) ve Abell 85 (süpernova kalıntısı CTB 1 -Abell'in 1966 tarihli makalesinde muhtemelen böyle not edildi). Diğer üçü ise Strasbourg-ESO Galaktik Gezegenimsi Bulutsu Kataloğu'na (SEC) dahil edilmedi: Abell 9, Abell 17 (kırmızı plaka kusuru) ve Abell 64.[3] Listedeki gezegenimsi bulutsular en iyi geniş açıklıklı bir teleskopla (örneğin 18 inç (0,46 m)) ve OIII filtresi ile görüntülenebilir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Abell, George O. (1955), "Globular Clusters and Planetary Nebulae Discovered on the National Geographic Society-Palomar Observatory Sky Survey", Publications of the Astronomical Society of the Pacific, 67 (397), s. 258, Bibcode:1955PASP...67..258A, doi:10.1086/126815 
  2. ^ Abell, George O. (Nisan 1966), "Properties of Some Old Planetary Nebulae", Astrophysical Journal, cilt 144, s. 259, Bibcode:1966ApJ...144..259A, doi:10.1086/148602 
  3. ^ Acker, A.; Marcout, J.; Ochsenbein, F.; Stenholm, B.; Tylenda, R.; Schohn, C. (1992). "The Strasbourg-ESO Catalogue of Galactic Planetary Nebulae. Parts I, II". The Strasbourg-ESO Catalogue of Galactic Planetary Nebulae. Parts I, II. Garching, Almanya: European Southern Observatory (ESO). Bibcode:1992secg.book.....A. ISBN 3-923524-41-2. 
  4. ^ "The Abell Planetaries". 20 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.