Hücre içi birikimler

Günümüz dünyasında Hücre içi birikimler çok çeşitli insanlar için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Hücre içi birikimler'den ister tarihi bir figür, ister soyut bir kavram, ister güncel bir konu olarak bahsediyor olalım, alaka düzeyi ve etkisi engelleri ve sınırları aşarak farklı yaşlardan, kültürlerden ve mesleklerden insanları etkiliyor. Bu makalede, günümüzde bu kadar önemli olan bu konunun kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyonunu sağlamak amacıyla Hücre içi birikimler ile ilgili farklı yönleri keşfetmeye ve analiz etmeye çalışacağız.

Hücre içi birikimler.[1] Bazı koşullar altında normal hücreler, anormal miktarlarda çeşitli maddeler toplarlar.Bu maddelerin birikimi geçici veya sürekli olabilir.Hücreye zararsızdır fakat, bazen ciddi zedelenmelere neden olabilir.Maddelerin birikim yeri sitoplazma ve çekirdektir; sitoplazma'da ise en çok lizozomlarda görülür.
Anormal intraselüler (hücre içi) birikimler çok çeşitlidir ancak üç genel tipe ayrılırlar:

  • Normal veya artan hızda normal endojen madde artabilir.Fakat bunu uzaklaştırabilecek yeterli metabolik enerji yoktur.Buna en güzel örnek hepatik lipoidosis'tir.
  • Normal veya anormal endojen madde metabolize olmadığı için birikebilir.En sık görülen nedeni bir enzim eksikliğinin spesifik metabolik bir yolu bloke etmesi, böylece bazı metabolitlerin kullanılamamasıdır.Enzim yokluğu genetik olarak doğuştan metabolik hataya bağlı ise depo hastalıkları olarak adlandırılır.
  • Anormal eksojen madde depolanabilir ve ne bu maddeyi parçalayacak enzim olmaması ne de diğer alanlara taşınamaması nedeni ile birikebilir.En güzel örneği silikoz'dur.

Kaynakça

  1. ^ Temel Patoloji (Basic Pathology 5th edition). KUMAR, KOTRAN, ROBBINS