Bu makalede, Harutyun Amira Bezciyan'i ve onun günümüz toplumunun farklı yönleri üzerindeki etkisini kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz. Harutyun Amira Bezciyan siyasetten ekonomiye, teknolojiden popüler kültüre kadar birçok alanda ilgi ve tartışma konusu oldu. Yıllar geçtikçe, Harutyun Amira Bezciyan toplumda önemli bir iz bıraktı, karışık görüşler yarattı ve bunun önemi ve sonuçları hakkında önemli konuşmaları tetikledi. Bu makaleyle, Harutyun Amira Bezciyan ve onun çağdaş dünyadaki rolü hakkında kapsamlı bir bakış açısı sunmayı, düşünmeye ve analize davet eden bir genel bakış sunmayı umuyoruz.
Harutyun Amira Bezciyan | |
---|---|
![]() | |
Doğum | 10 Nisan 1771 İstanbul, Osmanlı imparatorluğu |
Ölüm | 3 Ocak 1834 (62 yaşında) İstanbul, Osmanlı imparatorluğu |
Meslek | hayırsever, tüccar, finansör, danışman |
Harutyun Amira Bezciyan (Ermenice: Յարութիւն Պէզճեան 10 Nisan 1771, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu - 3 Ocak 1834, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu) Kazaz Artin olarak da bilinir. Osmanlı Ermenisi hayırsever, tüccar, finansör, danışman ve Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi kurucusu.[1]
Harutyun Bezciyan, Yenikapı semtinde Ermeni asıllı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.[kaynak belirtilmeli] Yerel Kumkapı Ermeni Okulu'ndan mezun oldu ve babasının yanında ipek ticaretinde çalışmaya başladı. Osmanlı darphanesinden sorumlu Ermeni bir aile olan prestijli Düzyan Ailesi'nin yanında çalışırken kısa sürede Osmanlı Sarayı'nı tanımaya başladı. Çeşitli üst düzey Osmanlı yetkililerinin güvenini kazandıktan sonra, II. Mahmud'un ekonomik ve kişisel danışmanı oldu. II. Mahmud'un onayıyla Bezciyan rütbeleri yükseldi ve Osmanlı hazinesinin darphane müdürü oldu.
Türkiye Ermenileri Patrikliği binası ve Patrikhane Katedrali Surp Asdvadzadzin Patriklik Kilisesi için bağış projesini başlattı. Beyoğlu'ndaki birkaç Ermeni kız okulunun yanı sıra Bezciyan Okulu, Arakelots Azkayin, Boğosyan, Varvaryan, Topkapı ve Eyüphan'daki Bezciyan'ın kurucusudur.
Bezciyan'ın başladığı ancak bitiremediği Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi onun en büyük ve önemli hayır projelerinden biriydi.[2]
II. Mahmud özel izni ile Patrikhane Katedrali'ndeki Surp Harutyun'a defnedildi.[3]