Bu makalede, I. Umberto'e farklı açılardan yaklaşılarak günümüzdeki önemi ve geçerliliği irdelenecektir. Okuma boyunca, I. Umberto ile ilgili temel hususlar, kökeni ve evriminden mevcut toplum üzerindeki etkisine kadar analiz edilecektir. I. Umberto'in kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyonunu sunabilmek amacıyla konuya ilişkin uzmanların farklı bakış açıları ve görüşleri incelenecektir. Aynı şekilde, okuyucunun I. Umberto'in günlük yaşamdaki alaka düzeyini ve uygulamasını daha iyi anlamasını sağlayacak somut örnekler ve vaka çalışmaları sunulacaktır. Bu makale, bu geniş ve önemli konunun bilgisine ve anlaşılmasına katkıda bulunmak amacıyla I. Umberto'in küresel ve eksiksiz bir vizyonunu sağlamayı amaçlamaktadır.
I. Umberto | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
İtalya kralı | |||||
Hüküm süresi | 9 Ocak 1878 - 29 Temmuz 1900 | ||||
Önce gelen | II. Vittorio Emanuele | ||||
Sonra gelen | III. Vittorio Emanuele | ||||
Doğum | 14 Mart 1844 Torino, Sardinya Krallığı | ||||
Ölüm | 29 Temmuz 1900 (56 yaşında) Monza, İtalya Krallığı | ||||
Defin | Pantheon, Roma, İtalya Krallığı | ||||
Eş(ler)i | Savoylu Margherita | ||||
| |||||
Hanedan | Savoy Hanedanı | ||||
Babası | II. Vittorio Emanuele | ||||
Annesi | Maria Adelaide | ||||
Dini | Roma Katoliği | ||||
İmza | ![]() |
I. Umberto (14 Mart 1844 - 29 Temmuz 1900), Savoya dükü ve İtalya kralı (1878-1900).[1]
Eksiksiz bir askeri eğitimden geçtikten sonra ilk kez 1866'da Avusturya'ya karşı savaştı.[1] İtalyan ordusu Haziran 1866'da Custoza Muharebesi'nde dağıldığında soğukkanlı ve kararlı önderliğiyle birliklerini kurtararak büyük ün kazandı. Nisan 1868'de kuzeni olan Savoia prensesi Margherita Teresa Giovanna'yla evlendi. 9 Ocak 1878'de tahta çıktı. Meşruti rejime saygı göstermesi, İtalya'daki farklı siyasi ve bölgesel ögeleri bağdaştırma çabası sol güçlerin kuşkularını yatıştırdı. Ama gene de kişisel yetkilerini otoriter bir anlayışla kullanıyordu. Bu yetkilerine dayanarak İtalya'nın Almanya ve Avusturya-Macaristan'la Üçlü İttifak'a girmesini sağladı (20 Mayıs 1882).[1] Dahası, ülkesinin kaynaklarının kısıtlılığına karşın silahlanma yarışına katıldı ve Afrika'da sömürgeci maceralara katıldı.
Fransa'yla 1888'de girişilen gümrük savaşı ciddi ekonomik sorunlara yol açtı. İtalya'nın 1896'da Adowa Muharebesi'nde Etiyopya'ya yenilmesi ise İtalyan sömürgeciliğinin sonunu getirdi.[1] Umberto tırmanan toplumsal huzursuzluk karşısında 1898'de sıkıyönetim ilan etti ve özellikle Milano'da şiddetli bir baskı politikası uygulamaya başladı. Kargaşanın doruğunda New Jersey'li Gaetano Bresci adında bir anarşist tarafından öldürüldü.