Kurşun(II) asetat

Günümüz dünyasında Kurşun(II) asetat, farklı alanlarda pek çok kişinin ilgisini çeken güncel bir konudur. Politikadan bilime, kültüre ve teknolojiye kadar Kurşun(II) asetat, birbiriyle çelişen görüşler ve hararetli tartışmalara yol açan sürekli bir tartışma konusu haline geldi. Tarih boyunca Kurşun(II) asetat, karmaşıklıklarını ve toplum üzerindeki etkilerini çözmeye çalışan çok sayıda çalışmanın, araştırmanın ve analizin konusu olmuştur. Bu makalede, Kurşun(II) asetat'e ve onun günümüz dünyası üzerindeki etkisine farklı bakış açılarını inceleyeceğiz.

Kurşun(II) asetat, kurşun diasetat veya kurşun şekeri, renksiz veya beyaz kristal şeklinde olup su ve gliserinde çözünen tatlı tada sahip olan zehirli bileşik, Antik Roma'da üzüm suyunun kurşun kaplarda ısıtıldığında oluşan madde olarak bulunmuştur. Bu madde içkileri tatlandırmada kullanılmıştır, ancak pek çok zehirlenmeye neden olmuştur.[1][2]

Sonradan yasaklanmasına rağmen gıdalarda kullanımı uzun süre devam etmiştir,[2] günümüzde bu madde kozmetik ürünlerinde koruyucu, bazı saç boyalarında ana madde,[3] boyalar ve vernik kurutucusu, hidrojen sülfür gazı tespit maddesi olarak kullanılmaktadır.[4]

Kaynakça

  1. ^ Stoeppler, M. (1992), Hazardous Metals in the Environment, Techniques and Instrumentation in Analytical Chemistry, 12, Elsevier, s. 60, ISBN 9780080875606, 23 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Mart 2022, From the results achieved so far it is obvious that the purity law for lead in wines in the last two centuries was frequently ignored. 
  2. ^ a b "Lead Poisoning and Rome". 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2022. 
  3. ^ "Lead Acetate in 'Progressive' Hair Dye Products". fda.gov. 7 Ekim 2021. 23 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2022. 
  4. ^ Andés, Louis Edgar, and Arthur Morris. Oil colours and printers' inks a practical handbook treating of linseed oil, boiled oil, paints, artists' colours, lampblack and printers' inks, black and coloured. London: Scott, Greenwood. 1903. 41. Print.