Günümüz dünyasında Kırgızistan bayrağı, her yaştan ve farklı alanlardan insanlar için büyük önem ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Teknolojinin ilerlemesi ve küreselleşmeyle birlikte Kırgızistan bayrağı günümüz toplumunda benzeri görülmemiş bir önem kazanmıştır. Yeni ortaya çıkan bir fenomen, ilgili bir figür, önemli bir kavram veya tarihsel bir olay olsun, Kırgızistan bayrağı dünya çapında milyonlarca bireyin dikkatini ve merakını çekmiştir. Bu makalede, kökeni ve evriminden günümüz toplumu üzerindeki etkisine kadar Kırgızistan bayrağı ile ilgili tüm yönleri kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz.
Kullanan(lar) | Kırgızistan |
---|---|
Kabul tarihi |
|
Oran | 3:5 |
Kullanımı | Ulusal bayrak ve sancak ![]() ![]() ![]() |
Kırgızistan bayrağı (Kırgızca: Кыргыз Республикасынын Мамлекеттик Туусу, latin harfleriyle: Kyrgyz Respublikasynyn Mamlekettik Tuusu), Kırgızistan'ın SSCB'den ayrıldıktan sonra 3 Mart, 1992'de onayladığı ulusal bayraktır.
Kızıl bayrağın üzerinde sarı bir güneş vardır. Güneşin 40 ışını, 40 Kırgız boyunu belgiler. Güneşin içindeki yolların kesişimi, geleneksel Kırgız çadırının üstten görünümünü belgiler. Kızıl tüs (renk) ise barışı ve dürüstlüğü simgelemektedir.
Kırgız isyancılar, 1898 Andican ayaklanması sırasında ("Ulusal Kurtuluşun Beyaz Bayrağı" adı verilen) beyaz bayraklar taşıdılar.[1] Daha sonra 1916 Orta Asya Ayaklanması sırasında, Cizzak'taki[1] ayaklanmada ve Prebechakenska'ya yapılan saldırı sırasında tekrar kullanıldı.[2]
Sovyet yönetimi altında, günümüz Kırgızistan'ıyla aynı adı taşıyan Birlik Cumhuriyeti, Sovyetler Birliği bayrağından türetilen ve Komünizmi temsil eden ve 1953'te kabul edilen bir bayrak kullandı.[3] Sovyetler Birliği'nin dağılmasından yaklaşık dört ay önce, 31 Ağustos 1991'de Kırgızistan bağımsızlığını ilan etti. Bununla birlikte Sovyetler Birliği dönemindeki bayrak, bağımsızlığın ilanından sonraki yedi ay boyunca ulusal bayrak statüsünü korudu.[3] Kırgızistan'ın diğer yedi Sovyet sonrası devletle birlikte Birleşmiş Milletler'e kabul edilmesinden bir gün sonra, 3 Mart 1992'de 2023 yılına kadar kullanılan bayrak kullanıldı.[4]
2023'ün sonlarında, Cogorku Keneş'te (Kırgızistan parlamentosu) dalgalı güneş ışınlarının, Kırgız kültüründe "kararsız ve köle bir kişi" anlamına gelebilen ayçiçeğine benzerliği nedeniyle dalgalı güneş ışınlarını düzeltmeye yönelik bir tartışma başladı.[5][6] Tasarının ilk okuması 29 Kasım'da, ikinci ve üçüncü okumaları ise 20 Aralık'ta yapıldı.[7][8] Tasarı 22 Aralık'ta Cumhurbaşkanı Sadır Caparov tarafından imzalanarak yasalaştı[9] ve kanun 26 Aralık'ta resmen yayımlanarak yürürlüğe girdi.[10]
Bayrakta kullanılan renk tonları aşağıda verilmiştir.
![]() |
Kırmızı | Sarı |
---|---|---|
Pantone | 1788 C | Yellow C |
CMYK | 0-100-100-0 | 0-0-100-0 |
HEX | #FF0000 | #FFFF00 |
RGB | 255-0-0 | 255-255-0 |
Bayrağın renkleri ve sembolleri kültürel, politik ve bölgesel anlamlar taşır. Kırmızı alan "cesaret ve yiğitlik" anlamına gelir [11] ve Kırgızistan'ın ulusal kahramanı Manas tarafından kaldırıldığı iddia edilen amblemi ima eder.[12][13] Güneş, barışı ve refahı temsil eder,[11] 40 ışın Manas tarafından Moğollara karşı savaşmak için birleştirilen boyların sayısını,[13][14] ve sahip olduğu takipçilerin sayısını gösterir.[12][15]
Güneşin merkezi, içeriden bakıldığında geleneksel bir Kırgız çadırının (yurt) tepesindeki çatının (tunduk) stilize edilmiş bir çizimini gösteriyor.[12][15][16] Bu çadırlar günümüzde daha az kullanılsa da [12] bayrağa dahil edilmesi, "yaşamın kökenini", "zaman ve mekanın birliğini" ve aynı zamanda insanların " ocağı ve evi" ve onların tarihini sembolize eder.[12][15]
2023'ün sonlarında, Cogorku Keneş'te (Kırgızistan parlamentosu) dalgalı güneş ışınlarının, Kırgız kültüründe "kararsız ve köle bir kişi" anlamına gelebilen ayçiçeğine benzerliği nedeniyle dalgalı güneş ışınlarını düzeltmeye yönelik bir tartışma başladı.[5][6] Tasarının ilk okuması 29 Kasım'da, ikinci ve üçüncü okumaları ise 20 Aralık'ta yapıldı.[7][8]
Bayrağın kırmızı rengi de pek çok eleştirinin kaynağı olmuştur. Bazıları bunun ülkenin çalkantılı tarihini çağrıştırdığını düşünürken, diğerleri bunun ülkede komünizmin kalıcı bir kalıntısı olduğu görüşünde.[17]