Larmor formülü

Bu yazımızda son yıllarda pek çok kişinin ilgisini çeken bir konu olan Larmor formülü konusunu inceleyeceğiz. Larmor formülü, bilimden popüler kültüre kadar farklı alanlarda büyük tartışmalara yol açan büyüleyici bir konudur. Bu makale boyunca Larmor formülü'in tarihi ve evriminden günümüz toplumu üzerindeki etkisine kadar farklı yönlerini inceleyeceğiz. Ayrıca Larmor formülü ile ilgili farklı bakış açılarını ve görüşleri de analiz ederek bu konuda eksiksiz ve objektif bir bakış açısı sunacağız. Hiç şüphe yok ki, Larmor formülü kimseyi kayıtsız bırakmayacak büyüleyici bir konudur ve bu makalenin her türden okuyucunun büyük ilgisini çekeceğinden eminiz.

Elektrodinamikte Larmor formülü, ivmelenen ve göreli olmayan noktasal bir yükün yaydığı toplam gücü ifade eder. İlk kez fizikçi Joseph Larmor tarafından 1897'de türetilen formül,[1] ışık hızından çok daha küçük hızlar için

şeklinde ifade edilebilir. Bu formülde a ivmeyi, q yükü ve c de ışık hızını ifade eder. Larmor formülüne göre bir yüke sahip herhangi bir parçacık (elektron, proton vs.), elektromanyetik radyasyon şeklinde enerji yayar.[2] Bu radyasyon sonucu oluşan geri tepkime kuvveti ise Abraham-Lorentz kuvvetidir ve bu antenlerdeki radyasyon direncinin temelini oluşturur. Formülün göreli olarak genellemesi Liénard-Wiechert potansiyelleri ile gerçekleştirilir.[3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Larmor J (1897). "LXIII.On the theory of the magnetic influence on spectra; and on the radiation from moving ions". Philosophical Magazine. 5. 44 (271): 503-512. doi:10.1080/14786449708621095. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2020. 
  2. ^ Griffiths, David J. (2013). Introduction to Electrodynamics (4.4yer=United States of America bas.). Pearson. ISBN 978-0-321-85656-2. 
  3. ^ Jackson, John D. (1998). Classical Electrodynamics (3rd ed.). Wiley. ISBN 0-471-30932-X.