Magister militum

Günümüz dünyasında Magister militum büyük önem kazanmış ve hem uzmanların hem de kamuoyunun ilgisini çeken bir konudur. Magister militum ortaya çıkışından bu yana sürekli tartışmalara yol açtı, çelişkili görüşler üretti ve çeşitli alanlarda bir dizi araştırma ve analizi tetikledi. Bu makale, bu konuyu kapsamlı bir şekilde ele almayı ve günümüz toplumundaki önemini, etkisini ve alaka düzeyini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, bugün çok alakalı olan bu konuya ilişkin geniş ve zenginleştirici bir vizyon sağlamak amacıyla Magister militum ile ilgili farklı bakış açıları ve argümanlar araştırılacaktır.

Magister militum, Roma İmparatorluğu'nda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen askerî rütbeydi. İmparatordan veya konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.

Meşhur magister militumlara örnek olarak Batı Roma İmparatorluğu'nu Attila'dan kurtaran Flavius Aethius gösterilebilir. Flavius Aethius son namlı ve büyük Roma generalidir.

Magister militum listesi

Antik Roma ordusu
İÖ 753 – İÖ 476

Yapısal tarih

Roma ordusu
(birim türleri, lejyonlar, Auxilia, generaller)

Roma donanması (filolar, amiraller)

Mücadele tarihi

Savaşların ve muharebelerin listeleri

Nişanlar ve cezalar

Teknolojik tarih

Askeri mühendislik
(castra, kuşatma makineleri, taklar, yollar)

Siyasi tarih

Strateji ve taktikler

Piyade taktikleri

Cepheler ve tahkimatlar
(limes, Hadrian Duvarı)


Belirsiz komutanlar

Comes et Magister Utriusque Militiae

per Gallias

per Hispanias

per Illyricum

per Orientem

per Armeniam

per Thracias

Praesentalis

per Africam

Batı İmparatorluğu

  • 373-375: Flavius Theodosius, magister equitum [9]
  • 386-398: Gildo, magister equitum et peditum[25]

Doğu İmparatorluğu

Bizans ve Orta Çağ İtalya'sında Magister Militae

Venedik

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b c d e f g h i j k PLRE I, p. 1114
  2. ^ PLRE I, p. 62
  3. ^ Arce (2004), Bárbaros y romanos en Hispania, 400-507 A.D, pág. 112
  4. ^ Gil, M.E. (2000), Barbari ad Pacem Incundam Conversi. El Año 411 en Hispania, pág. 83
  5. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 74
  6. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 75
  7. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 85
  8. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 87, Heather, Peter: The Fall of the Roman Empire, pg. 262, 491
  9. ^ a b c d e f g h i j k l m PLRE I, p. 1113
  10. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 122
  11. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 128
  12. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 134
  13. ^ a b c d PLRE I, p. 1112
  14. ^ PLRE I, p. 125
  15. ^ PLRE I, p. 307
  16. ^ Jones, Arnold Hugh Martin; Martindale, J. R.; Morris, J. (1980). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 228. ISBN 9780521201599. 
  17. ^ Martindale, J. R. (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire 2 Part Set: Volume 3, AD 527-641 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 845. ISBN 978-0-521-20160-5. 
  18. ^ Greatrex, Geoffrey; Lieu, Samuel N. C. (2005). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars AD 363-628 (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-134-75645-2. 
  19. ^ Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius, Emperor of Byzantium (İngilizce). Cambridge University Press. s. 22. ISBN 9780521814591. 
  20. ^ PLRE II, p. 597
  21. ^ PLRE I, pp. 1113-1114
  22. ^ PLRE I, p. 152
  23. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 16.
  24. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 17.
  25. ^ PLRE I, p. 395
Genel
Works cited