Majapahit

Majapahit ꦤꦒꦫꦶꦏꦫꦗꦤ꧀ꦩꦗꦥꦲꦶꦠ꧀ (Cava)
Kemaharajaan Majapahit (Endonezyaca)
1293-1527
Majapahit bayrağı Bayrak {{{arma_açıklaması}}} Arma
Majapahit İmparatorluğuMajapahit İmparatorluğu
BaşkentTrowulan
Yaygın dil(ler)
HükûmetBir Mihrace tarafından yönetilen Mandala devleti
Mihrace 
• 1293-1309 Raden Wijaya
• 1309-1328 Jayanegara
• 1328–1350 Tribhuwana Wijayatunggadewi
• 1350-1389 Hayam Wuruk
• 1389-1429 Wikramawardhana
• 1429-1447 Suhita
• 1447-1451 Kertawijaya
• 1451-1453 Rajasawardhana
• 1456-1466 Girishawardhana
• 1466-1474 Suraprabhawa
• 1466-1474 Suraprabhawa
Tarihçe 
• Kuruluşu 10 Kasım 1293
• Dağılışı 1527
Para birimi
  • Yerli altın ve gümüş sikkeler
  • Kepeng (Çin'den ital edilen bakır sikkeler, sonraları yerel üretim)

Majapahit İmparatorluğu, 13. ve 16. yüzyıllarda Cava merkezli olmak üzere Güneydoğu Asya'da varlığını sürdüren bir devletti. İmparatorluk en güçlü döneminde Endonezya, Singapur, Malezya, Brunei, güney Tayland, Sulu Takımadaları, Filipinler, Doğu Timor ve Yeni Gine'ye kadar uzanan 98 vasaldan oluşmakta olup bölgedeki son büyük imparatorluklardan biriydi.

Etimoloji

Majapahit ismi Cava adasının Cavaca dilinden gelir. Anlamı "acı maja" demektir. İsim, aslen Trowulan(en) bölgesinde Raden Wijaya'nın kurduğu Tarik köyüne atıfta bulunur. Efsaneye göre isim bazı işçilerin ormanlık araziyi temizlerken bael ağaçlarının acı meyvelerini yemelerinden gelir.

Tarih

Kuruluş

Sumatra'da Melayu Krallığı'nı yıkan Singhasari devleti 1290 yılında Güneydoğu Asya'nın en güçlü devleti konumuna geldi. Dönemin Moğol İmparatoru Kubilay Han Singhasari'den haraç ödemesini istedi. Singhasari yöneticisi Kertanegara bu ödemeyi reddederek Moğol elçisine hakaret etmiştir. Tepki olarak Kubilay Han Cava adasına 1000 gemilik bir ordu gönderdi.

Moğol Ordusu Cava'ya erişene kadar Jayakatwang adlı Kediri Adipatisi(Dükü) Singhasari'yi ele geçirdi ve Kertanagara'yı öldürtmüştü. Jayakatwang Kertanegara'nın damadı Raden Wijaya'ya gelecekte Majapahit adını alacak toprağı verdi.

Kaynakça

  1. ^ Ooi, Keat Gin, (Ed.) (2004). Southeast Asia: a historical encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor (3 vols). Santa Barbara: ABC-CLIO. ISBN 978-1576077702. OCLC 646857823. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  2. ^ "Kanem-Bornu". Encyclopædia Britannica. 22 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2018. 
  3. ^ Cribb, Robert (2013). Historical Atlas of Indonesia. Routledge. ISBN 9781136780578. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2018. 

Dış bağlantılar