Megaclite (uydu)

Bugün, Megaclite (uydu) günümüz toplumunda büyük ilgi gören ve alakalı bir konudur. Megaclite (uydu) ile ilgili tartışmalar siyaset, kültür, bilim veya teknoloji gibi farklı alanlarda giderek daha sık hale geliyor. Megaclite (uydu), çelişkili görüşlere yol açan ve şüphesiz tartışmalara yol açan bir konudur. Bu yazıda Megaclite (uydu)'e farklı bakış açılarını inceleyip günlük yaşam üzerindeki etkisini analiz edeceğiz. Megaclite (uydu), kökeninden bugünkü evrimine kadar yaşadığımız dünyayı şekillendirmede temel bir rol oynadı. Bu sayfalar boyunca Megaclite (uydu)'in en alakalı yönlerini incelemeye ve bunun düşünce ve davranış biçimimizi nasıl etkilediğini keşfetmeye çalışacağız.

Megaclite
Megaclite, Aralık 2001'de Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu tarafından görüntülendi
Keşif [1]
KeşfedenScott S. Sheppard
David C. Jewitt
Yanga R. Fernandez
Eugene A. Magnier
Keşif yeriMauna Kea Gözlemevleri
Keşif tarihi25 Kasım 2000
Adlandırmalar
MPC belirtmesiJupiter XIX
Adın kaynağı
Μεγακλειτή Megaclītē
Alternatif adlar
S/2000 J 8
SıfatlarMegaclitean
Yörünge özellikleri [2]
Dönem 27 Nisan 2019 (JD 2458600.5)
Gözlem yayı16,26 y (5.938 gün)
0,1586666 AU
(23.736.190 km)
Dış merkezlik0,4102170
–747,09 g
269,64681°
0° 28dk 54,732sn / gün
Eğiklik143,20224° (tutuluma)
356,52408°
8,71854°
Doğal uydusuJüpiter
GrupPasiphae grubu
Fiziksel özellikler[3]
21,7[4]
15,0[2]
Ortalama çap
6 km
Albedo0,04 (varsayılan)
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Megaclite (ayrıca Jupiter XIX olarak da bilinir), Jüpiter'in doğal uydusudur. 2000 yılında Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2000 J 8 adı verildi.[1][5][6]

Megaclite, yaklaşık olarak 6 kilometre çapındadır ve Jüpiter'in yörüngesinde 792,437 günde ortalama 24.687.000 kilometre mesafede, tutuluma 150° eğimde (Jüpiter'in ekvatoruna 148°), ters yönde ve 0,308'lik bir eksantriklikle dolaşır.

Uyduya Ekim 2002'de Uluslararası Astronomi Birliği tarafından Yunan mitolojisine göre Zeus'un (Jüpiter) sayısız sevgilisinden biri olan Megaclite adı verilmiştir.[7][8]

Megaclite, 22,8 ile 24,7 gigametre arasında değişen mesafelerde ve 144,5° ile 158,3° arasında değişen eğimlerde Jüpiter'in yörüngesinde ters yönde dönen düzensiz uydular olan Pasiphae grubuna dahildir.

Kaynakça

  1. ^ a b MPEC 2001-A29: S/2000 J 7, S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10, S/2000 J 11 1 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 15 Ocak 2001 (keşif ve gök günlüğü)
  2. ^ a b "M.P.C. 115890" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 Ağustos 2019. 21 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  3. ^ "Planetary Satellite Physical Parameters". Jet İtki Laboratuvarı. 19 Şubat 2015. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  4. ^ Sheppard, Scott. "Scott S. Sheppard - Jupiter Moons". Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  5. ^ IAUC 7555: Satellites of Jupiter 16 Eylül 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Ocak 2001 (keşif)
  6. ^ MPEC 2001-T59: S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10 29 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 15 Ekim 2001 (gözden geçirilmiş gök günlüğü)
  7. ^ IAUC 7998: Satellites of Jupiter 12 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 22 Ekim 2002 (uydunun "Magaclite" olarak isimlendirilmesi)
  8. ^ IAUC 8023: Satellites of Jupiter 4 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 29 Kasım 2002 (ismin tashihi)