Bugünkü yazımızda dünya çapında insanların dikkatini çeken bir konu olan Meskalin'i inceleyeceğiz. Meskalin ortaya çıkışından bu yana geniş bir görüş ve duygu yelpazesi yaratarak farklı alanlarda merkezi bir tartışma noktası haline geldi. Yıllar geçtikçe, Meskalin toplumdaki önemini kanıtlamış, yoğun tartışmaları tetiklemiş ve insanların yaşamları üzerinde önemli bir etki yaratmıştır. Bu makale aracılığıyla Meskalin'in farklı yönlerini inceleyeceğiz, kökenini, evrimini ve günlük yaşamın çeşitli yönleri üzerindeki etkisini keşfedeceğiz. Meskalin'in büyüleyici dünyasına girmeye ve bu temanın sunduğu her şeyi keşfetmeye hazır olun.
Meskalin (3,4,5-trimetoksifenetilamin) fenetilamin grubundan halüsinojen bir alkaloiddir.[1][2] Peyote kaktüsü (Lophophora williamsii), San Pedro kaktüsü (Echinopsis pachanoi), Peru meşale kaktüsü (Echinopsis peruviana) ve kaktüsgiller (Cactaceae) ailesinin bazı üyelerinde doğal olarak bulunur.[3] Meskalin ilk olarak 1897 yılında Alman Arthur Heffter tarafından bulunmuş ve izole edilmiş, ilk olarak Ernst Späth tarafından 1919 yılında sentezlenmiştir.
Peyote, Kızılderililer tarafından Meksika'da kullanılmaya başlandı ve 3000 yıldır hala kullanılıyor. Avrupalılar peyotenin özellikle Meksika'daki Huicholler olmak üzere yerliler tarafından dinsel seremonilerde kullanıldığını ilk keşif zamanlarında gözlemlemiştir. Yapısında meskalin bulunduran bir diğer bitki San Pedro ise, Peru'dan Ekvador'a Güney Amerika tarihinde uzun bir yer tutmuştur. Eski Şaman Ritüellerinde de sıkça kullanılan bir kaktüs türüdür. Amerika'nın yerli halkı 7 yaşındaki çocuklara 3. gözü açılsın diye Peyote veya San Pedro tattırırlar.
Geleneksel peyote hazırlanışında, kaktüsün düğmeye benzeyen tepe kısmından toprak seviyesine kadar, daha sonra yeni "başlar" büyütebilmek için ana kökler bırakılarak kesilir. Ardından bu "başlar" plak şeklinde sürgünler yapmak için kurutulur. Sürgünler meskalinin efektlerini üretmek için çiğnenir ya da içkiler için suda ıslatılır. Fakat kaktüsün tadı acı olduğundan, kullanıcılar bu acı tattan kurtulmak için sürgünleri iyice öğütüp toz haline getirirler ve kapsüllere boşaltırlar. Normal bir insanın dozajı; meskalin sülfat için 200-400 miligram ya da meskalin hidroklorid için 178-356 miligramdır. Aşağı yukarı 76 mm'lik (3 inch) bir sürgün 25 miligram meskalin içerir. Peyote bitkisinin insanı etkileyecek kadar gerekli meskalini bulundurması için gerekli zaman yaklaşık 7-8 yıldır. Bitki tüylenmeden önce yani meskalin içeriği olmadan önce tüketilirse yan etkilerinin yanı sıra görsel duyuda keskinleşme ve artış olacaktır.
Aldous Huxley meskalinle olan deneyimini Algının Kapıları (The Doors of Perception) adını verdiği kitabında anlatmıştır. Aleister Crowley ise bu deneyimleri günlüğüne yazmıştır. Ayrıca Carlos Castaneda'nın birçok kitabında da peyote ve türevi meskalin içeren kaktüslerle deneyimler aktarılır. Seks psikiyatristi Havelock Ellis de meskalin deneyimini tatmıştır. Hunter S. Thompson da meskalinle olan deneyimlerini Las Vegas'ta Korku ve Nefret adlı kitabında anlatmıştır.
![]() | Farmakoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |