Günümüzde Noirs et Blancs en couleur toplumumuzda büyük önem kazanan bir konudur. Ortaya çıkışından itibaren çeşitli alanlarda farklı görüş ve tartışmalara yol açmıştır. Noirs et Blancs en couleur'in etkisi tek bir alanla sınırlı olmayıp günlük yaşamın birçok yönüne uzanmaktadır. Bu nedenle bu konuyu iyice analiz etmek, sonuçlarını ve sonuçlarını anlamak çok önemlidir. Bu makalede, bu olguya geniş ve eleştirel bir bakış açısı kazandırmak amacıyla Noirs et Blancs en couleur'in önemini ve farklı bağlamlardaki etkisini ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.
Black and White in Color | |
![]() | |
Yönetmen | Jean-Jacques Annaud |
---|---|
Yapımcı | Arthur Cohn Jacques Perrin Giorgio Silvagni |
Senarist | Georges Conchon |
Hikâye (eser) | Jean-Jacques Annaud |
Müzik | Pierre Bachelet |
Görüntü yönetmeni | Claude Augostini |
Kurgu | Françoise Bonnot |
Stüdyo | France 3 Cinéma Reggane Films Smart Film Produktion Société Française de Production (SFP) Société Ivoirienne de Cinema |
Dağıtıcı | Allied Artists (USA) |
Çıkış tarih(ler)i | 22 Eylül 1976 |
Süre | 90 dakika |
Ülke | Fransa Ivory Coast Germany Switzerland |
Dil | Fransızca |
Noirs et Blancs en couleur, Fransız-Fildişi Sahili ortak yapımı olan, 1976 yapımı bir savaş ve kara komedi filmidir. Yönetmenliğini Jean-Jacques Annaud'un yaptığı bu film, yönetmenin ilk uzun metrajlı filmidir. Film, I. Dünya Savaşı'nın Afrika cephesinde, Fransızların Alman kolonisi Kamerun'u işgali sırasında geçmektedir. Film, güçlü bir antimilitarizm bakış açısına sahiptir ve Fransız tarafını, Almanlardan daha sert bir şekilde eleştirmesiyle dikkat çeker.
Orijinal Fransızca adı, bir Fransız askeri marşı olan Le Chant du départ'ın ilk dört kelimesinden alınmıştır.
Film, 1976 yılında En İyi Yabancı Dilde Film Akademi Ödülü'nü kazanmış ve bu ödül, Fildişi Sahili tarafından Akademi'ye sunulmuş olup ülkenin kazandığı ilk ve tek Oscar ödülü olmuştur.[1]