Partant pour la Syrie

Bu yazımızda okuyucularımıza bu konuda geniş ve detaylı bir bakış açısı sunmak amacıyla Partant pour la Syrie konusunu derinlemesine ele alacağız. Zamanın geçmesiyle birlikte, Partant pour la Syrie günümüz toplumunda giderek daha alakalı hale geldi ve uzmanlar ve genel kamuoyu arasında büyük ilgi ve tartışmalara yol açtı. Partant pour la Syrie, başlangıcından günümüze çok sayıda çelişkili görüş üretti; bu nedenle, bu makalede okuyucularımıza eksiksiz ve objektif bir vizyon sunmak için bu konu etrafında var olan farklı bakış açılarını analiz etmeye ve ortaya çıkarmaya odaklanacağız.

Partant pour la Syrie
Türkçe: Suriye'ye Doğru Giderken
19. yüzyıldan bir görsel
Fransa İkinci Fransız İmparatorluğu
Ulusal Marşı
GüfteAlexandre de Laborde
BesteHortense de Beauharnais, 1807
Kabul tarihi1852
İptal tarihi1870

"Partant pour la Syrie" ("Suriye'ye Doğru Giderken") Fransızca bir şarkıdır. Şarkı, Le beau Dunois ismindeki şiirin bir romantik müzik eseri olarak bestelenmiş halde olması ile birlikte İkinci Fransız İmparatorluğu'nun resmi olarak milli marşı olmuştur, ondan önceki rejim olan İkinci Fransız Cumhuriyeti'nin resmi milli marşı olan La Marseillaise'nin yerine geçmiştir. Alexandre de Laborde tarafından bilinmeyen bir tarihte yazılan şiir, İmparator III. Napolyon'un annesi Hortense de Beauharnais tarafından 1807 yılında bestelenmiştir.

Tarihçe

Bonapartist hareketin Fransa'yı yönettiği ikinci dönem olan İkinci Fransız İmparatorluğu, bir önceki dönem olan Birinci Fransız İmparatorluğu'na benzer siyasi görüşlere sahiptir. Radikal olmayan ve yapıca monarşik bir devleti savunan bu hareketin birinci döneminde yöneticisi olan Napolyon Bonapart, sözlerinde devrimi öven ve cumhuriyet yapısını savunan La Marseillaise yerine Chant du départ denen şarkıyı milli marş yapmıştır.[1]

Alexandre de Laborde, Le beau Dunois ismindeki bir şiiri belirlenemeyen bir tarihte kaleme almıştır. Bu şiirde kahraman olarak tasvir edilen bir şövalye Meryem Ana'ya seslenir ve sonucunda ise bir sefere katılıp bu seferden zaferle dönünce bağlı olduğu beyin kızı İsabelle ile evlenerek hikâyesini bitirir. Hortense de Beauharnais bu eseri kendi anlatısına göre 1807 yılında bestelemiştir, Arthur Pougin ise bu iddiayı reddederek eserin Louis Drouet'e ait olduğunu bildirir.[2]

La Marseillaise'e şüphe ile yaklaşıldığı ki bunu kurgu-eser olan ancak o dönemin özelliklerini yansıtan Yüzen Şehir'deki ifadeden biliyoruz,[3] dönem olan İkinci İmparatorluğun kuruluş zamanları olan 1852 yılında yeni bir milli marşa duyulan istek sonucu bu şarkı bir milli marş olarak kabul edilmiştir. Buna rağmen imparatorluğun son dönemlerine kadar La Marseillaise yasaklanmamış ve bu marş yasal olarak değil sadece uygulamada yani de facto olarak milli marş olmuştur.[4][5][6]

Yirmi yıl civarı bir süre ulusal marş olarak yerini bulundurmasıyla beraber 1922'de yayınlanmış Camille Saint-Saëns'in Hayvanlar Karnavalı eserinin "Fosiller" bölümünde bir leitmotiv olarak kullanılmıştır.

Sözleri

Fransızca Çeviri
Partant pour la Syrie,
Le jeune et beau Dunois,
Allait prier Marie
De bénir ses exploits :
Faites, Reine immortelle,
Lui dit-il en partant,
Que j'aime la plus belle
Et sois le plus vaillant.
Il trace sur la pierre
Le serment de l'honneur,
Et va suivre à la guerre
Le Comte son seigneur ;
Au noble vœu fidèle,
Il dit en combattant :
Amour à la plus belle,
Honneur au plus vaillant.
On lui doit la Victoire.
Vraiment, dit le seigneur ;
Puisque tu fais ma gloire
Je ferai ton bonheur.
De ma fille Isabelle,
Sois l'Epoux à l'instant,
Car elle est la plus belle,
Et toi le plus vaillant.
À l'Autel de Marie,
Ils contractent tous deux
Cette union Chérie
Qui seule rend heureux.
Chacun dans la chapelle
Disait en les voyant :
Amour à la plus belle,
Honneur au plus vaillant.
Suriye'ye Doğru Giderken,
Genç ve yakışıklı Dunois,
Meryem'e dua etti
Kutsal olsun kahramanlığı :
"Ey ölümsüz kraliçe",
Giderken şöyle dedi,
"Aşkım en güzelindir,
Ve ben de en cesuru olacağım."
Taşın üzerine kazıyor
Şeref yeminini,
Sonra da savaşa gider
Bey efendisi der ki ;
Soylu yeminine sadık şekilde,
Sonra savaş der ki :
Aşk en güzelin olsun,
Şeref, en cesurun.
Zaferi sana borçluyuz.
Gerçekten, diyor bey ;
Sen benim şanımsın
Seni mutlu edeceğim.
Kızım İsabelle'in,
Hemen damadı ol,
Çünkü o en güzeli,
En cesuru da sensin.
Meryem'in mihrabında,
İkisi de sözleşti
Bu birlikteliği sağladı
Ki tek başına mutlu edicidir.
Şapeldeki herkes
Dedi onları görünce :
Aşk en güzelin olsun,
Şeref, en cesurun.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Le Chant du Départ". napoleon.org (Fransızca). 5 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2023. 
  2. ^ "Partant pour la Syrie ou Le beau Dunois". napoleon.org (Fransızca). 22 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2023. 
  3. ^ Yüzen Şehir. İthaki Yayınları. Haziran 2012. ss. 16. bölüm. ISBN 975-8725-92-0. Fransız olmasından dolayı Paul V...’den Fransız milli marşını çalmasını rica ettiler. Uysal yurttaşım hemen Partant Pour la Syrie’yi çalmaya başladı. La Marseillaise’i dinlemek isteyen kuzeyli bir grubun ısrarlı taleplerine dayanamayan itaatkâr piyanist, politik inancından çok müzik yeteneğinden kaynaklanan kibirli bir ifadeyle Rouget de Lisle’nin marşını çalmaya koyuldu. 
  4. ^ Baguley, David (2000). Napoleon III and his regime: an extravaganza. Modernist studies. Baton Rouge (La.): Louisiana State university press. ISBN 978-0-8071-2624-0. 
  5. ^ Martens, Frederick H. (1930). "MUSIC MIRRORS OF THE SECOND EMPIRE: PART I". The Musical Quarterly (İngilizce). XVI (3): 415-434. doi:10.1093/mq/XVI.3.415. ISSN 0027-4631. 
  6. ^ Sousa, John Philip (1890). National, Patriotic and Typical: Airs of All Lands. Philadelphia, Pennsylvania: H. Coleman. pp. vii, 100.