Pindus Muharebesi
Günümüzde Pindus Muharebesi dünya çapında birçok insanın dikkatini çeken bir konudur. Günümüz toplumunda Pindus Muharebesi'in öneminin artmasıyla birlikte, günlük yaşamın çeşitli alanlarındaki etkisini anlamak büyük önem taşıyor. Kişisel düzeyden profesyonel düzeye kadar Pindus Muharebesi'in karar verme ve strateji geliştirmede belirleyici bir faktör olduğu kanıtlanmıştır. Bu makalede Pindus Muharebesi'in farklı bağlamlardaki etkisini araştıracağız ve günümüz dünyasındaki önemini analiz edeceğiz. Pindus Muharebesi, başlangıcından bugünkü etkisine kadar, modern toplumun zorluklarıyla yüzleşme şeklimizde büyük bir etkiye sahip olmuştur.
| Pindus Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Yunan-İtalyan Savaşı | |||||||
 | |||||||
40°05′20″K 20°55′31″D / 40.08889°K 20.92528°D
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 İtalya |
 Yunanistan:Pindus Müfrezesi öğelerinden: 1. Piyade Tümeni Süvari Tugayı Süvari Tümeni | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Mario Girotti |
Konstantinos Davakis Vasileios Vrachnos Georgios Stanotas Sokratis Dimaratos | ||||||
| Güçler | |||||||
|
28 Ekim: Julia:[1] 10.804 subay ve adam 20 silah 20 silah mid-November:[2] 23,000 adam 112 silah |
28 Ekim: 2,000 adam 4 guns 13 Kasım: 32,000 adam 114 silah[3] | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 5.000 ölü, yaralı ve kayıp[4] | Bilinmiyor | ||||||
Pindus Muharebesi (Yunanca: Μάχη της Πίνδου), 28 Ekim - 13 Kasım 1940 tarihleri arasında Yunanistan'ın Epir ve Batı Makedonya bölgesindeki Pindus Dağları'nda meydana geldi. Elit İtalyan 3. Alp Tümeni "Julia" Yunanistan'ın Pindus bölgesini işgal etti. Tümen, ilk ilerleyişinden sonra Yunan ordusu tarafından kuşatıldı ve ağır kayıplar verdikten sonra geri çekilmek zorunda kaldı. Sonrasında, Yunanlılar, Arnavut topraklarının derinliklerine ilerleyerek İtalyanları geri püskürtmeyi başardılar.
Arka plan
1939'da İtalya'nın Arnavutluk'u işgalinden sonra, Yunan Genelkurmay Başkanlığı, sonunda 28 Ekim 1940'ta başlayan Arnavutluk topraklarından potansiyel bir İtalyan saldırısı konusunda uyarıldı.[5] Bir İtalyan savaş konseyi sırasında, Arnavutluk'taki İtalyan komutan General Visconti Prasca, Pindus sıradağlarının İtalyan birlikleri için sorun olmayacağını belirtti ve tümenlerini modern bir Hannibal gibi doğrudan Atina'ya götürmede hiçbir zorluk öngörmedi.[6] Yunanlılar, harekât alanını Pindus Müfrezesi ile birbirine bağlanan Epir ve Makedonya sektörlerine ayırdı.[7] Albay Konstantinos Davakis komutasındaki Pindus Müfrezesi, Pindus sıradağlarında 35-kilometre (22 mi) bir hat boyunca konuşlandırıldı.[8]
Muharebe
Julia Tümeni'nin birincil amacı, Pindus sıradağlarına doğru ilerlemek ve Metsovo kasabasındaki stratejik geçidi ele geçirmekti. Bu hareket, Yunan ikmal hatlarını kıracağı ve Epir'deki Yunan kuvvetlerini Makedonya'dakilerden ayıracağı için savaşın sonucu üzerinde çok önemli bir etkiye sahip olacaktı. Julia, buzlu yağmurda 40 kilometre (25 mi) dağlık araziyi aşmayı başardı ve Vovousa köyünü ele geçirdi, ancak Metsovo'ya ulaşamadı. 2 Kasım'da Davakis, Fourka yakınlarında bir keşif görevi sırasında ağır şekilde yaralandı.[9] Ancak İtalyanlar, gelen Yunanlar karşısında insan gücünden ve erzaktan yoksun olduklarını anlamıştı.[10]
3 Kasım'da, ilk ilerlemenin ardından İtalyan öncüsü her taraftan kuşatıldı. Julia'nın komutanı, İtalyan karargahından yardım saldırıları talep etti ve İtalyan kuvvetleri savaşa atıldı. Ancak, Arnavutluk'tan gelen takviye kuvvetleri, kesilen İtalyan kuvvetlerine ulaşamadı ve Julia ağır kayıplar verdi. Bu arada, Yunan takviye kuvvetleri Pindus bölgesine gelirken, erkekler, kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere yerel halkın yardımı paha biçilmezdi.[11] Durum İtalyanlar için daha da zorlaştı ve bölgeye ilerleyen Yunan birliklerinin baskısı altına girdi.
Julia sonunda kuşatmadan kurtulmayı başardı, ancak gücünün yaklaşık beşte birini kaybetti ve Konitsa'ya çekildi.[12] Başlangıçta İtalyan ilerlemesi sırasında ele geçirilen köyler - Samarina ve Vovousa - 3-4 Kasım'da ilerleyen Yunan kuvvetleri tarafından yeniden ele geçirildi.[13] Bir haftadan kısa bir süre içinde, geri kalan İtalyan birlikleri, savaş ilanından önce sınır boyunca işgal ettikleri aşağı yukarı aynı mevzilere geri püskürtüldü.[12]
13 Kasım'a kadar tüm sınır bölgesi İtalyan birliklerinden temizlendi ve böylece Pindus Savaşı tam bir Yunan zaferiyle sona erdi.[14] Yunanistan'ın başarısı için son derece önemli olan, Regia Aeronautica'nın Yunan kuvvetlerinin cepheye doğru hareket ederken seferberliğini ve konuşlandırılmasını saldırıp bozmadaki başarısızlığıydı. Hareketi engellemedeki bu başarısızlık nedeniyle, Yunanlıların dağlık arazide cephe hatlarına insan ve malzeme nakletmede karşılaştıkları coğrafi ve teknik engellerin aşılabilir olduğu ortaya çıktı.[15]
Sonrası
Başarısız işgal sonucunda İtalyanlar 5.000 asker kaybetti.[4] Pindus ve Elea-Kalamas sektörlerindeki başarılı Yunan savunmasının ardından Yunanlılar, Arnavut topraklarının derinliklerine ilerleyerek İtalyanları geri püskürtmeyi başardılar.[16] Çatışmalar sırasında yerli kadınların sağladığı yardımın savaşın sonucu için çok önemli olduğu iddia edildi. Çevre köylerin kadınları, Yunan kuvvetlerine çeşitli şekillerde yardım ederken, en önemli katkıları, kötü hava koşulları ve zorlu koşullar nedeniyle araçların savaş alanlarına ulaşamaması nedeniyle cepheye silah, yiyecek, giyecek ve diğer önemli erzakların taşınması oldu.[17]
Kaynakça
- Özel
- ^ "La Julia nella seconda guerra mondiale: La campagna Greco-Albanense". 2009. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Zizzo 2008, s. 86.
- ^ Η Ιταλική Εισβολή, ΔΙΣ, Αθήναι 1960, page 247
- ^ a b Jowett & Stephen 2000, s. 6.
- ^ Schreiber et al. 1995, s. 430.
- ^ Schreiber et al. 1995, s. 412.
- ^ Schreiber et al. 1995, s. 428.
- ^ Gedeon 1997, s. 31.
- ^ Gedeon 1997, s. 64.
- ^ Bauer 2000, s. 105.
- ^ Mackenzie 1943, ss. 75, 391.
- ^ a b Schreiber et al. 1995, s. 437.
- ^ Sakellariou 1997, s. 391.
- ^ Gedeon 1997, s. 71.
- ^ Schreiber et al. 1995, s. 438.
- ^ Willingham 2005, s. 114.
- ^ Mpalaska et al. 2010, ss. 23–24.
- Genel
- Bauer, Eddy (2000) . Young, Peter (Ed.). The History of World War II (Revised bas.). Londra: Orbis. ISBN 1-85605-552-3.
- Gedeon, Dimitrios (1997). An abridged history of the Greek-Italian and Greek-German war, 1940–1941: (land operations). Atina: Hellenic Army General Staff, Army History Directorate. ISBN 978-960-7897-01-5.
- Jowett, Philip S.; Stephen, Andrew (2000). The Italian Army 1940–45: Europe 1940–43. I. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-85532-864-8.
- Mackenzie, Compton (1943). Wind of Freedom: The History of the Invasion of Greece by the Axis Powers, 1940–1941. Londra: Chatto & Windus. ISBN 978-960-213-371-2.
- Mpalaska, Eleni; Oikonomou, Andrian; Stylios, Chrysostomos. "Women of Epirus and their Social Status from Ancient to Modern Times" (PDF). Community Initiative Programme Interreg IIIA Greece-Italy 2000–2006. 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2010.
- Sakellariou, M. V. (1997). Epirus, 4,000 years of Greek History and Civilization. Atina: Ekdotikē Athēnōn. ISBN 978-960-213-371-2.
- Schreiber, Gerhard; Stegemann, Bernd; Vogel, Detlef (1995). The Mediterranean, south-east Europe and north Africa, 1939–1941: from Italy's declaration of non-belligerence to the entry of the United States' into the war. Oxford University Press. s. 437. ISBN 978-0-19-822884-4.
- Willingham, Matthew (2005). Perilous Commitments: The Battle for Greece and Crete 1940–1941. Spellmount. ISBN 978-1-86227-236-1.
- Zizzo, Remigio (2008) . Ottobre 1940, la campagna di Grecia [Octōvrios 1940: hē epithesē enantion tēs Helladas : hopōs tēn eidan hoi Italoi : syllogiko ergo]. Immagini di storia (Yunanca). VIII (Greek trans. Ekdoseis D. N. Papadēma, Athens bas.). Campobasso: Italia. ISBN 978-960-206-576-1.