René Capitant
var1 konusu uzun zamandır ilgi ve tartışma konusu olmuştur. İster tarihsel bir konu, ister tanınmış bir kişi, isterse ilgili bir olay olsun, var1 farklı vesilelerle pek çok kişinin dikkatini çekmiştir. Yıllar boyunca var1, sonsuz fikir, teori ve farklı bakış açıları üreten araştırma, yansıma ve analiz konusu olmuştur. Bu makalede var1'in farklı bağlamlardaki etkisini ve alaka düzeyinin yanı sıra bugünkü sonuçlarını da derinlemesine inceleyeceğiz.
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2015) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| René Capitant | |
|---|---|
| Adalet bakanı | |
| Görev süresi 31 Mayıs 1968 - 27 Nisan 1969 | |
| Hükümdar | Charles de Gaulle |
| Başbakan | Georges Pompidou Maurice Couve de Murville |
| Yerine geldiği | Louis Joxe |
| Yerine gelen | Jean-Marcel Jeanneney |
| Paris 3. seçim çevresi milletvekili | |
| Görevde | |
| Makama geliş 6 Aralık 1962 - 21 Mayıs 1968 | |
| Seine milletvekili | |
| Görevde | |
| Makama geliş 10 Kasım 1946 - 17 Nisan 1951 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 19 Ağustos 1901 La Tronche, France |
| Ölüm | 23 Mayıs 1970 (68 yaşında) Suresnes, France |
| Partisi | UNR PRS |
| Bitirdiği okul | Paris Hukuk Fakültesi |
| Mesleği | Hukukçu, öğretmen, siyasetçi |
René Capitant (d. 19 Ağustos 1901, La Tronche, (Isère) - ö. 23 Mayıs 1970, Suresnes (Hauts-de-Seine)), Fransız gaullist siyasetçi. Eski adalet bakanı.
Kariyeri
Babası eski yargıç Henri Capitant'dır (1865-1937). Paris Hukuk Fakültesi'nden mezun olmuş ve ardından Hukuk doktorası yapmıştır. 1930'da Strazburg Üniversitesi'nde görevlendirilmiştir. 1930'lu yıllarda Antifaşist Entelektüeller Teyakkuz Komitesi'nde görev almıştır. 1940 yılında General de Gaulle direniş çağrısına uyarak, direniş hareketine katılmıştır. 1941 yılında Cezayir Üniversitesi'nde hukuk profesörü olarak görev almıştır. Geçiş hükûmetinde milli eğitim bakanlığı yapmıştır. Fransa'nın işgalden kurtulması sonrası, 1945-1951 yıllarında milletvekilliği yapmıştır. Sol gaullist olarak bilinen René Capitant, Demokratik Sol Birlik - Gaullist Birlik hareketinin kurucuları arasında yer almıştır. Ardından Fransa Halkı Birliği'nin (RPF) önemli yöneticileri arasında yer almıştır. 1962-1968 yıllarında Paris milletvekilliği yapmıştır. 1960'lı yıllarda başbakan Georges Pompidou'ya karşı muhalefetiyle gündeme gelmiş, gaullist hareketi sağcılaştırdığını savunmuş ve Demokratik İş Birliği'nin (UDT) her alanında şunu belirtmiştir: "Gerçek gaullizm soldadır."
Fransa'daki Mayıs 1968 olaylarının ardından yapılan hükûmet revizyonu ile beraber adalet bakanı olmuş ve 1968 yılı sonbaharında geçirdiği kalp krizi sonucu Cumhurbaşkanı de Gaulle'e istifasını sunsa da istifası reddedilmiştir. 27 Nisan 1969 tarihinde yapılan referandumun reddedilmesi sonucu Cumhurbaşkanı de Gaulle istifa etmiştir, de Gaulle'e sadık olan Capitant da aynı gün bakanlıktan istifa etmiştir.
1969 yılında yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Georges Pompidou'yu desteklemeyi reddetmiştir. 23 Mayıs 1970 tarihinde kalp krizinden ölmüştür.
Görevleri
Yerel Yönetimler
- Mart 1965 - 23 Mayıs 1970: Paris konseyi üyesi
Meclis
- 21 Ekim 1945 - 10 Haziran 1946: Kurucu Meclis Bas-Rhin milletvekili (Sosyalist ve Demokratik Direniş)
- 10 Kasım 1946 - 17 Nisan 1951 : Seine milletvekili (Direnişin Sosyalist ve Demokratik Birliği)
- 6 Aralık 1962 - 21 Mayıs 1968: Paris 3. seçim çevresi milletvekili (Beşinci Cumhuriyet için Demokratik Birlik)
- 12 Aralık 1962 - 21 Mayıs 1968: Meclis kanunlar komisyonu başkanı
- 11 Temmuz 1968 - 12 Ağustos 1968: Paris 3. seçim çevresi milletvekili (Cumhuriyet için Demokratlar Birliği)
Hükûmet
- 9 Kasım 1943 - 4 Eylül 1944: Milli Eğitim Komiseri (Fransa Ulusal Özgürlük Komitesi)
- 4 Eylül 1944 - 21 Kasım 1945: Milli Eğitim Bakanı (Geçiş Hükûmeti)
- 31 Mayıs 1968 - 27 Nisan 1969: Mühürdar, Adalet Bakanı
