Bu yazımızda her yaştan ve her ilgi alanından insanın ilgisini çeken bir konu olan Round Midnight (film)'den bahsedeceğiz. Round Midnight (film), son zamanlarda çok fazla tartışma ve ihtilaf yaratan bir konudur ve bunu farklı perspektiflerden analiz etmek önemlidir. Toplum üzerindeki etkisinden popüler kültürdeki önemine kadar Round Midnight (film)'in derinlemesine araştırılmayı hak eden, genel ilgi gören bir konu olduğu kanıtlanmıştır. Bu makale boyunca Round Midnight (film)'in kökeninden gelecekteki olası sonuçlarına kadar farklı yönlerini analiz edeceğiz.
![]() Round Midnight filminin ABD'de basılmış bir sinema afişi | |
Yönetmen | Bertrand Tavernier |
---|---|
Yapımcı | Irwin Winkler |
Senarist | David Rayfiel Bertrand Tavernier |
Oyuncular | Dexter Gordon François Cluzet |
Müzik | Herbie Hancock |
Görüntü yönetmeni | Bruno de Keyzer |
Kurgu | Armand Psenny |
Dağıtıcı | Warner Bros. Pictures |
Cinsi | Sinema filmi |
Türü | Dram, müzikal |
Renk | Renkli (Eastmancolor) |
Yapım yılı | 1986 |
Çıkış tarih(ler)i | 12 Eylül 1986, Toronto Film Festivali, Kanada |
Süre | 133 dakika |
Ülke | ![]() ![]() |
Dil | İngilizce, Fransızca |
Diğer adları | Autour de minuit (Fransa) 'Round Midnight - A mezzanotte circa (İtalya) Alrededor de la medianoche (İspanya) Um Mitternacht (Almanya) |
Round Midnight (Türkçe: Geceyarısına Doğru) 1986 ABD - Fransa ortak yapımı dramatik müzikal filmdir. "Round Midnight" ('Round midnight veya around midnight) Türkçede "gece yarısı sularında" anlamına gelmektedir.
Fransız yönetmen Bertrand Tavernier'nin yönettiği ve David Rayfiel'le birlikte senaryosunu yazdığı filmin Oscar ödüllü müziklerini caz müziğinin efsanevi isimlerinden biri olan Herbie Hancock yapmıştır. Herbie Hancock ve ayrıca caz dünyasının birçok ünlü ismi filmde kısa rollerde oynuyorlar, müzikleriyle de filme katkıda bulunuyorlar. Bundan başka Martin Scorsese ve Philippe Noiret'nin de filmde kısa birer rolü var. Filmin yapımcılığını ise Warner Bros. adına Irwin Winkler üstlenmiştir. Film adını Thelonious Monk'un 1944'te bestelediği aynı adlı caz şarkısından almıştır.
Film "Dale Turner" adındaki Amerikalı siyahi bir caz saksafoncusunun 1950'li yıllarda Paris'te geçen dramatik öyküsünü anlatmaktadır. Aslında bu öykü yarı biyografik de sayılabilir, zira bu hayali tenor saksafoncu "Dale Turner"ın öyküsü, gerçekte yaşamış iki efsane cazcının, yani tenor saksafoncu Lester Young ile caz piyanisti Bud Powell'ın gerçek hayat öykülerinin bir karışımıdır. Zaten Bertrand Tavernier filmini bu iki cazcıya ithaf etmiştir. Senaryo yazılırken Francis Paudras'ın Dance of the Infidels (İnançsızların Dansı) adlı biyografik-anı kitabından da esinlenilmiştir. Francis Paudras, Bud Powell'ın Paris günlerinden arkadaşıydı ve filmde Francis karakteriyle canlandırılmaktadır.[1]
Filmde ise "Dale Turner"ı gerçek hayatta da bir caz efsanesi olan, gelmiş geçmiş en iyi tenor saksafonculardan biri sayılan Dexter Gordon (d. 1923 - ö. 1990) canlandırıyor.[2]
Filmin ilk gösterimi Toronto Film Festivali'nde yapılmış, ertesi yıl da Herbie Hancock'a "En İyi Özgün Müzik" Oscarı verilmişti. Aynı yarışmada Dexter Gordon da "en iyi erkek oyuncu" ödülüne aday gösterilmişti. Hancock aynı dalda Fransa'nın Oscarı sayılan César ödülünü de almıştı.
Siyahi caz saksafoncusu Dale Turner (Dexter Gordon), 1950'lerin New York'unda alkolle olan savaşını yavaş yavaş kaybetmek üzeredir. Ailesinden uzak, hayatla olan bağları teker teker kopmakta iken, Paris'te müzik yapması için bir teklif alır. 1950'lerde birçok Amerikalı siyahi müzisyen de aynı şeyi yapmaktadırlar, çünkü Fransa'nın bu sanat başkentinde Amerika'dakinin aksine insanların derisinin renginin hiç önemi yoktur.
Artık kendi ülkesinde unutulmaya yüz tutmuş bir müzisyen olan Dale Turner, Paris'te Francis Borler (Francois Cluzet) adında caz müziğine aşık bir Fransız gençle arkadaş olur. Borler'ın sürgündeki bu saksafoncunun karanlık yanlarını, yani alkol ve uyuşturucu bağımlısı olduğunu, ayrıca büyük bir depresyonun içinde olduğunu keşfetmesi uzun sürmez. Sanatçının hayatından endişe eden Borler artık onun koruyucu meleği olmuştur, onun yardımıyla Dale Turner'ın sanat performansında gözle görülür bir gelişme olur ancak bunun da bir bedeli vardır.
Aktör/Aktris | Rolü |
---|---|
Dexter Gordon | Dale Turner |
François Cluzet | Francis Borler |
Gabrielle Haker | Berangere |
Sandra Reaves-Phillips | Buttercup |
Lonette McKee | Darcey Leigh |
Christine Pascal | Sylvie |
Herbie Hancock | Eddie Wayne |
Bobby Hutcherson | Ace |
Pierre Trabaud | Francis'in Babası |
Frédérique Meininger | Francis'in Annesi |
Hart Leroy Bibbs | Hershell |
Liliane Rovère | Madame Queen |
Ged Marlon | Beau |
Benoît Régent | Psikiyatrist |
Victoria Gabrielle Platt | Chan Turner |
Arthur French | Booker |
John Berry | Ben |
Martin Scorsese | Goodley |
Philippe Noiret | Redon |
Alain Sarde | Terzian |
Eddy Mitchell | "Blue Note" Barı'ndaki Sarhoş |
Billy Higgins | Davullar (Blue Note, Davout Stüdyo) |
Eric Lelann | Trompet (Blue Note) |
John McLaughlin | Gitar (Blue Note) |
Pierre Michelot | Bass (Blue Note) |
Wayne Shorter | Tenor Saksafon (Blue Note), Soprano Saksafon (Davout Studio, Lyon) |
Ron Carter | Bass (Davout Studio, New York) |
Palle Mikkelborg | Trompet (Davout Studio) |
Mads Vinding | Bass (Davout Studio, Lyon) |
Cheikh Fall | Perküsyon (Lyon) |
Michel Pérez | Gitar (Lyon) |
Tony Williams | Davullar (Lyon, New York) |
Freddie Hubbard | Trompet (New York) |
Cedar Walton | Piyano (New York) |
Filmde kullanılan bütün şarkılar canlı kayıtlardır, hiçbirisi post prodüksiyon sırasında dublajla eklenmemiştir.[4] Filmde duyulan caz şarkıları şunlardır:[5]
Filmin soundtrack albümünde yer alan parçalar ise şunlardır:[6]
Filmde performans sergileyen gerçek caz sanatçılarından birkaçı şunlardır.