Bu makalede, Sepet dokuma dünyasını derinlemesine inceleyerek onun birçok yönünü ve tezahürünü inceleyeceğiz. Sepet dokuma, kökeninden bugünkü önemine kadar her yaştan ve her kökenden insanın dikkatini çekmiştir. Bu kapsamlı analiz aracılığıyla, Sepet dokuma'i bu kadar büyüleyici kılan şeyin ne olduğunu ve toplumumuz üzerinde ne gibi bir etkisi olduğunu daha iyi anlamaya çalışacağız. İster konunun uzmanı olun ister sadece daha fazla bilgi edinmek isteyen biri olun, bu makale size Sepet dokuma olgusunu tam olarak anlamanız için gerekli bilgileri sağlayacaktır. Kendinizi keşif ve bilgi yolculuğuna kaptırmaya hazır olun!
Sepet dokuma (sepetçilik veya sepet yapımı), esnek malzemelerin sepetler, paspaslar, ağ çantalar ve hatta mobilyalar gibi üç boyutlu eserlere dokunması veya dikilmesi işlemidir. Sepet yapımında uzmanlaşmış zanaatkârlar ve sanatçılar, sepet yapıcılar ve sepet dokumacıları olarak bilinirler. Sepet dokumacılığı bir köy sanatıdır.
Sepetçilik, çeşitli lifli veya bükülebilir malzemelerden -bükülüp bir şekil oluşturacak her şey- yapılır. Örnekler arasında çam, saman, söğüt, meşe, salkım, hor çiçeği, sarmaşıklar, saplar, hayvan kılı, deri, çimenler, iplik ve ince tahta ateller bulunur. Basit hasırlardan sıcak hava balonu gondollarına kadar sepetçiliğin birçok uygulaması mevcuttur.
Sepet dokuma herhangi bir insan uygarlığı tarihinin en yaygın zanaatlarından biri olsa da kaç yaşında olduğunu söylemek zordur, çünkü ahşap, ot ve hayvan kalıntıları gibi doğal malzemeler doğal olarak ve sürekli bir şekilde bozulmaktadır. Bu nedenle uygun bir koruma olmadığından, sepet yapımı tarihinin büyük bir kısmı kaybolmuştur ve sadece üzerinde spekülasyon yapılmaktadır.[kaynak belirtilmeli]
Orta Doğu'da sepet dokuma teknolojisinin en eski güvenilir kanıtı, Tell Sabi Abyad II [1] ve Çatalhöyük'ün Çanak Çömleksiz Neolitik evrelerinden gelmektedir.[2] Gerçek sepetçilik kalıntılarına rastlanmamasına rağmen, taban yüzeyleri ve bitüm parçaları üzerindeki izler, sepetçilik objelerinin depolama ve mimari amaçlarla kullanıldığını düşündürmektedir. Nahal Hemar'ın son derece iyi korunmuş Erken Neolitik mağara alanı, sepet kapları, kumaşlar ve çeşitli halat türleri dahil olmak üzere binlerce bozulmamış eser ortaya çıkardı.[3] Tell es-Sultan'da (Eriha),[4] Netiv HaGdud,[3] Beidha,[5] Shir,[6] Tell Sabi Abyad III,[7] Domuztepe,[8] Tell Maghzaliyah,[8] Tepe Sarab,[9] Jarmo,[10] ve Ali Kosh,[11] Umm Dabaghiyah'da ek Neolitik sepetçilik izlenimleri ortaya çıkarıldı.[12]
Bilinen en eski sepetler Yukarı Mısır'daki Feyyum'da [13] keşfedildi ve karbon tarihlendirmesi 10.000 ila 12.000 yıl arasında olduğunu göstermiştir.[14] Orta Doğu'da Negev'de keşfedilen en eski ve en büyük sepet 10.500 yaşında.[15] Bununla birlikte, çabuk bozulan malzemelerden yapıldıkları için sepetler nadiren sağlam kalır. Sepetçilik bilgisinin en yaygın kanıtları kilin sepetin duvarlarına doldurulması ve pişirilmesiyle oluşan kil çömlek parçaları üzerindeki dokumanın izidir.
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)
Nomadic hunter-gatherers are limited to technology that can be carried....You can't be burdened with pottery and printing presses as you shift camp....For example, the earliest attested precursors of ceramics are fired clay figurines made in the area of modern Czechoslovakia 27,000 years ago, long before the oldest known fired clay vessels (from Japan 14,000 years ago)....the oldest known basket appears around 13,000 years ago