Günümüz toplumu bağlamında The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom, derinleştirilmeyi ve analiz edilmeyi hak eden güncel bir konu haline geldi. The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom, ortaya çıkışından bugünkü etkisine kadar farklı alanlardan uzmanların ve kişilerin ilgisini çekti. Bu makale, ekonomik etkilerinden popüler kültür üzerindeki etkisine kadar The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom'in çeşitli yönlerini keşfetmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom'in günlük hayatımızda oynadığı rolü daha iyi anlamamıza yardımcı olacak farklı bakış açıları incelenecektir. Benzer şekilde, okuyucuların bilgilerini zenginleştirmek ve bu konu hakkında eleştirel bir düşünce oluşturmak amacıyla The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom etrafında dönen ihtilaflar ve tartışmalar ele alınacaktır.
The Effects of Cross and Self Fertilisation in the Vegetable Kingdom, ilk kez 1876 yılında Charles Darwin tarafından çıkarılmış bitkilerin evrimi üzerine bir kitaptır. Bu kitapta Darwin, bitkilerde heterosis ve kendi kendine tozlaşmanın etkilerini inceler ve 1859’da yayımlanan ünlü kitabı Türlerin Kökeni'nde öne sürdüğü şu hipotez için deneysel kanıtlar sunar: "… hiçbir bitkide kendi kendine tozlaşma sonsuza dek devam edemez" (Türlerin Kökeni, s. 101). Darwin, kontrollü tozlaşma yöntemleri kullanarak kendi kendine ve çapraz tozlaşmış yavrular elde ettiği 60’tan fazla bitki türü üzerinde gerçekleştirdiği deneyleri rapor eder. Bu yavrular üzerinde yaptığı büyüme deneyleri sonucunda, kendine tozlaşmış yavruların çoğu türde ve ölçülen çoğu özellik açısından daha kötü performans gösterdiği sonucuna varır. Böylece soy içi üremenin yavrular üzerinde ciddi olumsuz etkiler yaratabileceğini ortaya koyar. Bu fikir, örneğin bitki ve hayvan yetiştiricileri gibi birçok kişi tarafından kabul edilse de Darwin'in kitabı bu görüşe ezici bir deneysel destek sağlamıştır. Bu kitap, akraba içi üremenin incelenmesi için bir başlangıç noktası olmuş ve günümüzde hâlâ bu bağlamda bilimsel makalelerde alıntılanmaktadır.