Yemin
Bu makale Yemin konusunu ele alacak ve onun farklı yönlerini ve anlamlarını inceleyecektir. Yemin, ortaya çıkışından günümüze kadar toplumun çeşitli kesimlerinde ilgi ve tartışma konusu olmuştur. Derin ve ayrıntılı bir analiz yoluyla, Yemin'i çevreleyen temel yönlere ışık tutmaya çalışacağız; bunun yanı sıra kültür, tarih, siyaset veya diğer ilgili alanlar üzerindeki etkisine ilişkin zenginleştirici bir vizyon ve ilginç bakış açıları sunmaya çalışacağız. Bu önemli konunun anlaşılmasını derinleştirmek amacıyla, bunun pratik sonuçları ve geleceğe yönelik olası sonuçları da incelenecektir.
Yemin veya ant, bir şeyi yapacağına veya yapmayacağına dair, genellikle kutsal kabul edilen bir varlık üzerine verilen söz. Kökeni tarih öncesi dönemlere dayanan ve genelde dinî bir mana içeren yemîn veya and içme törenleri, günümüzde bazı seküler kurumlarda görev başı yapan kimseler tarafından da görevin hakkıyla yerine getirileceğine dair söz vermekte kullanılır.
Etimoloji
Arapça kökenli bir kelimedir. Sözcük anlamı sağ el, bereket, güç, kuvvet demektir. Türkçeye İslam dini ile birlikte yerleşmiştir. Yemin İslamiyet içerisinde daha çok Allah'ın isimleri veya zâtî sıfatlarından birisi anılarak yapılır. Bu kavramın, kelimenin anlamı ile bağlantısı şu şekilde açıklanır: "Yeminin söze güç kuvvet katması ve yeminleşenlerin sağ ellerini birbirlerine vurmalarıdır."[1]
Kaynakça
- ^ Abdullah Bin Mahmud El-Mavsili, El-İhtiyâr (Li Talili'l-Muhtar), Dar-ü'l-Marife IV-45
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- İslamda Yemin 3 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Fıkıh Sözlüğü, İbrahim Paçacı
