Bir sonraki yazımızda İran'da LGBT hakları'in büyüleyici dünyasını derinlemesine keşfedeceğiz. Kökeninden bugünkü etkisine kadar, İran'da LGBT hakları'i her yaştan ve meslekten insanın ilgisini çeken bir konu haline getiren çeşitli yönleri inceleyeceğiz. Bu sayfalarda İran'da LGBT hakları'in modern toplumdaki önemini ve çeşitli alanlardaki önemini keşfedeceğiz. İster bu alanda uzman olun ister İran'da LGBT hakları'i ilk kez keşfediyor olun, bu makale size bu heyecan verici konu hakkında eksiksiz ve güncel bir genel bakış sunacaktır.
İran LGBT hakları | |
---|---|
![]() | |
Statü | Yasal değil |
Ceza: | para cezası, hapis, kırbaç ya da ölüm cezası |
Cinsiyet ifadesi | Erkekten kadına cinsiyet geçişi ameliyatı yasaldır ve devlet tarafından karşılanır. |
Ayrımcılık karşıtı yasa | Yok |
İran'da eşcinsellik toplum tarafından tabulaştırılır ve eşcinsel ilişkiler yasa dışıdır.
Fars edebiyatının 9. yüzyıldaki başlangıçlarından 20. yüzyıla kadar eşcinsellik, Fars edebiyatının büyük bir parçası idi.[1] Özellikle Gazel edebiyatında homoerotizm, İslam İranı'nın Şeriat'ına rağmen aşkla ilgili tek tema idi. Meşhur Fars gizemci Muhammed Celaleddin-i Rumi, Allah ile bağlantıyı simgelemek için erkekler arası cinsel bağlantıyı mecaz olarak kullanırdı.[2] En çok tanınan Fars şairlerden biri olan Hâfız için de aşk konusu çoğunlukla yakışıklı bir genç adam idi.[3]
1979'da İslam cumhuriyetinin kuruluşundan beri İran'ın yasaları, Şeriat'ın belirli bir yorumuna dayanmaktadır. Geleneksel heteroseksüel evliliğin dışında yer alan tüm cinsel ilişkiler yasa dışı ve razı olan ile olmayan ilişkilerin arasında herhangi bir yasal ayrım edilmemektedir.
Mahrem olarak iki razı olan yetişkin arasında yer alan eşcinsel ilişki bir suç olarak kabul edilir. Bu "suç"un en yüksek cezası idam cezasıdır. 30 Temmuz 1991'de İran Meclisi tarafından onaylanan İran Ceza Kanunu madde 108 ile 140 arası, eşcinsellik ile ilgili sorunlar ve buna ilişkin cezalara değinir.[4]
Livâta, her iki partnerin idam ile cezalanabildiği bir suçtur. Katılanlar yetişkin, aklı başında ve razı ise, idam türü Şeriat yargıcı tarafından seçilir. Yetişkin olmayan birisi razı olan livâta ilişkisine girerse 74 kırbaçla cezalandırılır.[5] Birisi livâta işlediğini dört kez itiraf ederse, itirafçı "tazir" (bedensel ceza)'e uğrar. Ancak itirafçı olgun ve aklı başında ise ve hem vasiyeti hem de niyeti varsa itiraf geçerli olarak kabul edilir.[6] Livâtayı kanıtlamak dört tane "erdemli" erkek şahit gerekir;[7] yasal olarak sadece kadınlar ya da kadınlar ile bir erkeğin şahitliği livâtayı kanıtlamaz.[8] İki erkek arasında yer alan "tafhiz" (uyluğa ya da buta sürüştürmek) ayrı bir suç olarak sayılır ve 100 kırbaçla cezalandırılır. Eğer tafhiz üç kez tekrarlanırsa ve her seferinde ceza uygulanmış ise, dördüncü kez de idam cezası uygulanır.[9] İki kan akrabası olmayan erkeğin ihtiyaçsızca bir kılıfın altında çıplak olmaları da yasa dışı ve 99 kırbaçla cezalandırılır.[10] Eğer birisi başkasını şehvetle öperse, o 60 kırbaça uğrar.[11]
Olgun, aklı başında ve razı olan iki kişi arasında lezbiyenliğin ya da Ceza Kanunu'nda tanımlandığı şekli ile "musahaka"nın cezası 100 kırbaç. Eğer bu eylem üç kez tekrarlanırsa ve her seferinde ceza uygulanmış ise, dördüncü kez de idam cezası uygulanır.[12] Mahkemede lezbiyenliği kanıtlamanın yöntemleri, erkek eşcinselliğininki ile aynı.[13]
Boroumand Foundation'a göre 1979 ile 1990 yılları arasında eşcinsel davranışlar nedeniyle en az 107 kişi idam edilmiştir. Al-Fatiha Foundation'ın tahmini daha yüksek: 1979'dan beri 4000 kişi eşcinsel davranışlar nedeniyle idam edilmişlerdir.[14] Uluslararası Af Örgütü'ne göre Ocak 1990'da 2 tane kadın dahil olmak üzere en az 5 eşcinsel halka açık olarak idam edilmiştir. 2007'de Başbakan Mahmud Ahmedinejad'ın "İran'da eşcinsel yok" diye tasdik etmesine[15][16] karşın çok sayıda hesaba göre bu ülkede eşcinseller asılarak idam edilmeye devam ediyor.
İran'daki Şii rejim eşcinselliği yasaklamakla ve cezalandırmakla birlikte İran yönetimi tarafından ameliyatla husyelerini aldırma ve hormon yerleştirme işlemi yasak olarak görülmez ve bunları yaptıranların bütün masrafları devlet tarafından karşılanır.[17]
Eşcinselliğin yasadışı olmasından dolayı İran'da herhangi bir LGBT hakları örgütü bulunmamaktadır. Eşcinseller, toplumun arka planına itilir. Kuvvetli dinî düzenlemeler ve polis ile gizli servis tarafından icra edilen devlet gözetiminden dolayı bir bütün olarak toplumsal hayat sınırlandırılır. Örneğin bu durum, evlerin baskına uğramalarıyla kendini belli eder.[18][19] 2008'de ABD'de yaşayan İranlı film yönetmeni Tanaz Eshaghian, İranlı transseksüeller ve eşcinsellerin uğradığı toplumsal ve devlet baskılarını anlatan Be Like Others adlı bir belgesel filmini yayınladı. Kanada'da İranlı sığınmacılara yönelik Iranian Railroad for Queer Refugees adlı bir LGBT örgütü kurulmuştur.[20]