1946-47 Sovyet kıtlığı

1946-1947 Sovyet kıtlığı, Sovyetler Birliği'nde 1946 ortasından 1947-1948 kışına kadar süren büyük bir kıtlıktı. Kurban sayılarına ilişkin tahminler birkaç yüz bin ile 2 milyon arasında değişmektedir. Tarihçi Cormac Ó Gráda'nın son tahminleri, kıtlık sırasında 900.000 kişinin öldüğünü gösteriyor. Özellikle etkilenen bölgeler arasında 300.000 ölüyle Ukrayna SSR'si ve 100.000 ölüyle Moldova SSR'si vardı. Sovyetler Birliği'nin Rusya SFSR ve Beyaz Rusya SSC gibi diğer bölgeleri de 500.000 ölümle etkilendi. Başka yerlerde yetersiz beslenme yaygındı ancak kıtlık önlendi. Kıtlık, çok yüksek düzeyde çocuk ölümleriyle dikkat çekiyor.

Nedenler

Kıtlığın başlıca nedenleri tarihçiler tarafından tespit edilmiştir.

İkinci Dünya Savaşı, özellikle ülkenin batısındaki tarımda büyük altyapı hasarına ve Sovyet vatandaşları arasında 25 milyonun üzerinde ölüme yol açtı. Savaştan terhis edilen birliklerin geri dönüşü, sistemin hazırlıksız olduğu doğumlarda eş zamanlı bir artışa neden oldu. Savaşın zorlukları, özellikle de yiyecek kıtlığı, Ağustos 1945'ten sonra da devam etti ve 1946 yazında da hâlâ acil sorunlar olmaya devam ediyordu.
1946'daki kuraklık, Sovyet tarımının acilen ihtiyaç duyduğu iyileşmeyi engelledi ve hasadın 1945 hasadından önemli ölçüde düşük olmasına neden oldu. Kuraklığın 1891'den bu yana yaşanan en şiddetli kuraklık olduğu belirtildi.
Sovyet hükümeti ekonomik reformu ilerletme kararlılığında aşırı istekliydi ve 1946'nın sonlarında karnelere uygunluğu azaltırken aynı zamanda gıda fiyatlarını da artırdı.
Ülkenin zayıflığın ortaya çıkmasını önlemek için Sovyet hükümeti gıda ihracatına devam etti ve uluslararası yardım aramayı reddetti.

Kıtlık 1947'nin başlarında zirveye ulaştı ve yıl boyunca şiddeti azaldı. 1947'deki oldukça başarılı hasattan sonra, 1948'in başlarında kitlesel açlık ortadan kalktı. Doğanın Dönüşümü İçin Büyük Plan, kıtlığa karşı olarak 1948'in sonlarında Sovyet hükümeti tarafından kabul edildi.

Sovyet tarih yazımında, 1946-1947 kıtlığı, önceki 1930-1933 kıtlığının büyük ölçüde gölgesinde kalmıştır ve 1946-1947 kıtlığının tarih yazımında dikkate değer bir ilgi görmesi 1990'lara kadar sürdü.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ a b Ganson, Nicholas (2009). "Introduction: Famine of Victors". The Soviet Famine of 1946–1947 in Global and Historical Perspective. Palgrave Macmillan. ss. xii-xix. ISBN 9780230613331.
^ a b c d e Ó Gráda, Cormac (2019). "The famines of WWII". Centre for Economic Policy Research. Erişim tarihi: 3 Ocak 2022. One famine cost 100,000 lives in Tokyo in the second half of 1945; another was the Soviet famine of 1946–1947. The latter was proportionately most severe in Moldova, where 100,000 or 5% of the population perished, but most costly in numbers of lives in Ukraine (300,000) and elsewhere in the Soviet Union (500,000) (Ellman 2000: 611–617, Vallin et al. 2012: 70). Elsewhere, despite Truman's warning, malnutrition was widespread but famine was averted (Aldous 2010, Collingham 2011: 467–474). Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
^ Volkov, Ivan Mefodievich (1 Ekim 1992). "The Drought and Famine of 1946-47". Russian Studies in History. 31 (2): 31-60. doi:10.2753/RSH1061-1983310231. ISSN 1061-1983.
^ Zima, V. F. (1996). Golod v SSSR 1946-1947 godov: proiskhozhdeniie i posledstviia (Rusça). Moskova: Institute of Russian History, Russian Academy of Sciences. ISBN 5201005950. OCLC 35760048.
^ Ganson, Nicholas (2009). "Chapter 2: Exploring the Causes of Child Mortality". The Soviet Famine of 1946–1947 in Global and Historical Perspective. Palgrave Macmillan. ss. 27-46. ISBN 9780230613331.
^ a b Ganson, Nicholas (2009). "Chapter 1: Tracing the Roots of the Failed 1946 Harvest". The Soviet Famine of 1946–1947 in Global and Historical Perspective. Palgrave Macmillan. ss. 3-26. ISBN 9780230613331.
^ Chibilyov, A. A. (1988). Introduction in Geoecology (PDF) (Rusça). Yekaterinburg: Russian Academy of Sciences. 27 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
^ Michael Ellman Webarşiv şablonunda hata: |url= value. Boş., The 1947 Soviet Famine and the Entitlement Approach to Famines Cambridge Journal of Economics 24 (2000): 603–630.