57. Türkiye Hükûmeti
Bu yazımızda tarihte önemli izler bırakan bir karakter olan 57. Türkiye Hükûmeti'in büyüleyici hayatını inceleyeceğiz. Mütevazi başlangıcından anıtsal başarılarına kadar 57. Türkiye Hükûmeti, çalışmaya değer, ilham verici bir figür olduğunu kanıtladı. Adanmışlığı, tutkusu ve kararlılığıyla 57. Türkiye Hükûmeti, beklentilere meydan okuyarak ve zorlukların üstesinden gelerek dünyada silinmez bir iz bıraktı. Bu sayfalarda 57. Türkiye Hükûmeti'in hayatındaki önemli anlara daha yakından bakacağız ve onun kalıcı mirasını inceleyeceğiz. 57. Türkiye Hükûmeti'in geçmişi ve etkisi hakkında daha fazla bilgi edinmek için bu yolculukta bize katılın.
| |
|---|---|
 Türkiye Hükûmeti | |
 | |
| Kuruluş tarihi | 28 Mayıs 1999 |
| Fesih tarihi | 18 Kasım 2002 |
| Kişiler ve kuruluşlar | |
| Devlet başkanı |
|
| Hükûmet başkanı | Bülent Ecevit |
| Bakan sayısı | 16 |
| Üye partiler | |
| Meclisteki durumu | Koalisyon hükûmeti (MHP ve ANAP ile) 354 / 550 |
| Ana muhalefet partisi |
|
| Ana muhalefet lideri |
|
| Tarihçe | |
| Seçim | 1999 Türkiye genel seçimleri |
| Yasama dönemi | 21. dönem |
| Öncül | 56. Türkiye Hükûmeti |
| Ardıl | 58. Türkiye Hükûmeti |
57. Türkiye Hükûmeti, V. Ecevit Hükûmeti veya ANASOL-M Hükûmeti, 28 Mayıs 1999 - 18 Kasım 2002 tarihleri arasında görev yapmıştır.[1]
Dönemin Demokratik Sol Parti Genel Başkanı ve İstanbul Milletvekili Bülent Ecevit'in dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tarafından 3 Mayıs 1999 tarihinde görevlendirilerek ANAP ve MHP ile kurduğu koalisyon hükûmetidir. Bazı siyasi yorumcular tarafından ANASOL-M olarak da adlandırılmaktadır.
28 Mayıs 1999 tarihinde dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tarafından onaylanan hükûmet, 9 Haziran 1999 tarihinde TBMM'den güvenoyu aldı.
Kuruluş
Milletimiz, bu tercihi ile, siyasi hayatımıza istikrarsızlık, çatışma ve kutuplaşma yerine, hoşgörü, uzlaşma ve iş birliği ortamının hâkim olarak ülke sorunlarına istikrar içinde çözüm üretilmesini arzuladığını göstermiştir. Bu anlayıştan yola çıkan Demokratik Sol Parti, Milliyetçi Hareket Partisi ve Anavatan Partisi, 57. Cumhuriyet Hükûmeti’ni oluşturmak suretiyle, ülke sorunlarına çözüm üretme görev ve sorumluluğunu birlikte üstlenerek bir ‘uzlaşma ve atılım hükûmeti’ olarak çalışmaya karar vermişlerdir.
— Koalisyon Protokolü
18 Nisan 1999 genel seçimleri'nden 1. parti olarak çıkan DSP tek başına hükûmet kuracak çoğunluğa sahip olmadığı için koalisyon kurma zorunluluğu doğmuştu. En fazla sandalyeye sahip partinin genel başkanı sıfatı ile 3 Mayıs 1999'da dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'den hükûmeti kurma görevi alan Bülent Ecevit MHP ve ANAP ile görüşmelerde bulunarak bir koalisyon hükûmeti kurma girişimlerine başladı.
DSP Genel Başkanı Bülent Ecevit, ikinci parti MHP'nin Genel Başkanı Devlet Bahçeli ve dördüncü parti ANAP'ın Genel Başkanı Mesut Yılmaz arasında 28 Mayıs 1999 tarihinde imzalanan 57. Cumhuriyet Hükûmeti Koalisyon Protokolü ile 57. Hükûmet kuruldu.
İcraatlar
AB'ye uyum sürecinde uyum paketlerinin ilk üçü çıkarılmıştır. Türk Medeni Kanunu yeniden ele alınmış ve çıkarılmıştır.
Tarım Bakanlığınca; Türk tarım ve hayvancılığı için bir dönüm noktası olarak gösterilen, biyoteknoloji alanında hayvancılığa büyük bir yol katettirecek olan "Embriyo Transferi" çalışması Çukurova Tarımsal Araştırmalar Enstitüsü tarafından başlatılmıştır.
Yine Tarım Bakanlığınca "Ulusal Çiftçi Kayıt Sistemi" kurulmuş ve tarımsal veritabanı oluşturulmuştur.
Rahşan Affı çıkarılmıştır.
Sonu
57. hükûmet döneminde anayasa kitapçığı krizi sonucu 2000 Türkiye Finansal Krizi ve 2001 Türkiye ekonomik krizi (veya "Kara Çarşamba") olarak adlandırılan Cumhuriyet tarihinin en büyük krizlerinin çıkması 57. hükûmetin sonunu hazırlamıştı. 2002'de Başbakan Bülent Ecevit'in sağlık durumunun kötüleşmesi ile ilgili tartışmalar başladı. Bu tartışmalar üzerine Başbakan yardımcısı Devlet Bahçeli, 7 Temmuz 2002'de aldığı kararla 3 Kasım 2002'de seçim yapılmasını istedi.
8 Temmuz 2002'de, Ecevit'in sağ kolu olarak nitelendirilen Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Hüsamettin Özkan, Muş milletvekili Zeki Eker, Dışişleri Bakanı İsmail Cem, DSP'li Bakanlar ve milletvekilleri istifa etti. 22 Temmuz 2002'de DSP'nin milletvekili sayısı 128'den 64 düştü ve TBMM'de milletvekili sayısı sıralamasında 4. parti oldu. DSP'den ayrılanların çoğu Yeni Türkiye Partisi'ne geçti. Bu olay üzerine 31 Temmuz 2002'de, 3 Kasım'da genel seçimin yapılması için TBMM'de yapılan oylama sonucunda 514 milletvekilinin 449'u kabul ve 62'si ret oyu verdi. Oylamalarda 62 ret oyu verenler DSP milletvekillerinden oluşuyordu.
3 Kasım 2002'de yapılan seçimlerde iktidarda bulunan MHP %8,35, ANAP %5,12 ve DSP %1,22 oy alarak tamamen TBMM'nin dışında kaldılar. 18 Kasım 2002'de Abdullah Gül'ün 58. hükûmeti kurmasıyla 57. hükûmet sona erdi.
Kabine üyeleri
Kaynakça
- ^ "Türkiye Cumhuriyeti hükümetleri". hurriyet.com.tr. Hürriyet. 17 Mart 2003. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.
- ^ "HÜKÜMETLER". web.archive.org. 15 Mayıs 2013. 15 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2024.
- ^ "V. ECEVİT HÜKÜMETİ BAKANLAR KURULU". web.archive.org. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2024.
- ^ "Başbakanın resmi sayfası". 15 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
- ^ "Parlamentonun resmi sitesi". 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
