Alacahisar Sancağı
Bu makalede, Alacahisar Sancağı'i farklı perspektiflerden inceleyerek çeşitli alanlardaki etkisini analiz edeceğiz. Alacahisar Sancağı son zamanlarda pek çok kişinin ilgisini çeken bir konudur ve alaka düzeyi gözden kaçmamaktadır. Bu analiz aracılığıyla Alacahisar Sancağı'in tarihinden bugünkü etkisine kadar farklı yönlerini inceleyeceğiz. Ayrıca konu ile ilgili uzmanların görüş ve pozisyonlarına da değinerek tam ve dengeli bir vizyon sunacağız. Yeni başlayan ya da uzman olmanızın bir önemi yok, bu makale size Alacahisar Sancağı'e derinlemesine ve zenginleştirici bir bakış sunacak.
| |||||||||||||||||||
Alacahisar Sancağı (Sırpça: Крушевачки санџак), Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Alacahisar idi.
Tarihçe
Alacahisar 1455 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na katıldı. Alacahisar Sancağı 1455-1541 yılları arasında Rumeli Eyaleti'nin parçasıydı. 1541 yılında Budin Eyaleti'nin kurulmasıyla Semendire, Pojega, Vulçitrin ve İzvornik sancakları ile bu eyalete bağlandı. 17. yüzyılda sancak Rumeli Eyaleti'ne bağlandı.
1455 yılı itibarı ile sancakta 170 tımar olup 27'si Hristiyanların elinde bulunuyordu.[1]
Sancak, 1830 yılında özerk Sırbistan Prensliği'ne verildi.
Kaynakça
- ^ Hamzaoǧlu 2004, p. 62 16 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "1455 yılında Alacahisar Sancağı'nda var olan 170 tımardan 27'si Hristiyanların elinde bulunuyordu"
.svg){kind=small}
