Arnavutluk Hava Kuvvetleri

Bugünkü yazımızda son yıllarda oldukça ilgi gören bir konu olan Arnavutluk Hava Kuvvetleri'den bahsedeceğiz. Ortaya çıkışından bu yana, Arnavutluk Hava Kuvvetleri hem uzmanların hem de meraklıların dikkatini çekerek bu alanda tartışmalara, araştırmalara ve sayısız ilerlemeye yol açtı. Uzun yıllara dayanan bir geçmişe sahip olan Arnavutluk Hava Kuvvetleri, gelişerek sosyal, kültürel ve teknolojik değişimlere uyum sağlayarak birçok insanın hayatında temel bir unsur haline geldi. Bu makale boyunca Arnavutluk Hava Kuvvetleri'in çeşitli yönlerini inceleyerek onun etkilerini, uygulamalarını ve günümüz toplumu üzerindeki etkisini ele alacağız.

Arnavutluk Hava Kuvvetleri
Forca Ajrore Shqiptare
Etkin1914-günümüze
Ülke Arnavutluk
Büyüklük3,100
ParçasıArnavutluk Silahlı Kuvvetleri
Ekipman21 (helikopter)
Komutanlar
KomutanTuğgeneral Dhori Spirollari
Nişanlar
Madalyon
Tanımlama sembolü

Arnavutluk Hava Kuvvetleri (Arnavutça: Forca Ajrore Shqiptare, FASH), Arnavutluk Silahlı Kuvvetleri'nin hava kuvvetleridir.

Tarihçe

Arnavutluk'un askerî havacılığı 1914 yılında Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'dan üç adet Lohner Daimler uçağı sipariş etmesiyle başladı. Ancak I. Dünya Savaşı'nın başlaması nedeniyle siparişler iptal edildi. 1920 ve 30'larda kaynak yetersizliğinden hava kuvvetleri gelişememiştir. 1928 yılında Arnavutluk Krallığı'nın ilan edilmesiyle Kral Zog Arnavutluk Kraliyet Ordusu'na bağlı Kraliyet Hava Kuvvetleri'ni kurmuştur.

Hava kuvvetleri II. Dünya Savaşı sırasında Arnavutluk'un İtalya tarafından işgal edilmesinin ardından tüm silahlı kuvvetler ile birlikte lağvedildi.[1]

II. Dünya Savaşı'ndan sonra 24 Nisan 1951 tarihinde hava kuvvetleri tekrar kuruldu.[2] İlk olarak Sovyet uçakları ile donatılmış olup 15 Mayıs 1955 tarihinde ilk jet olan MiG-15 ve daha sonra MiG-17 hizmete girdi. Bu uçaklar daha önceden Kore Halk Ordusu Hava Kuvvetleri'nde kullanılmıştı. 1962 yılında Avlonya'da hava kuvvetleri akademisi kuruldu.[2] 1962'de Sovyet-Arnavutluk ayrılığı sonucunda Arnavutluk uçak parçalarını Çin'den temin etmeye başladı[3] ve birkaç adet Çin yapımı Shenyang J-6C ve Chengdu J-7A uçağı satın aldı. Daha sonra Arnavutluk ve Çin ilişkilerinin kötüleşmesi uçakların parça teminatı ve bakımlarını zorlaştırdı. Bu nedenle Arnavutluk kendi imkanları ile uçakların bakımını gerçekleştirmeye ve jet yakıtı üretmeye başladı.

Sosyalist yönetimin 1990'ların başında sona ermesinin ardından Arnavutluk 200 jet, 40 helikopter ve dört adet Il-14 nakliye uçağına sahipti.[3] Arnavutluk mevcut uçakları ayakta tutmak için parçalarını Bulgaristan ve motorlarını eski Doğu Almanya'dan temin etmeye başladı. 2000'li yıllardan itibaren tüm Sovyet ve Çin yapımı uçak ve helikopterler hizmet dışına çıkarıldı ve yerlerine Avrupa'dan helikopterler alındı.

Envanter

Arnavutluk Hava Kuvvetleri'ne ait bir Agusta AB-205A-1
Arnavutluk Hava Kuvvetleri'ne ait eski bir Chengdu F-7A
Uçak Ülke Tür Sayı[4]
Helikopterler
AS532  Avrupa Birliği nakliye 4[5]
MBB Bo 105  Almanya hafif taşıma 8
AB 205  İtalya taşıma 3
AB 206  İtalya taşıma 5
AW109  İtalya hafif taşıma 1
EC145  Avrupa Birliği irtibat 1

Kaynakça

Wikimedia Commons'ta Arnavutluk Hava Kuvvetleri ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.
  1. ^ "History of the General Staff of the Armed Forces". Arnavutluk Silahlı Kuvvetleri. 16 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016. 
  2. ^ a b "Air Force History". Arnavutluk Silahlı Kuvvetleri. 17 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016. 
  3. ^ a b Semini, Llazar (6 Mart 2016). "Albania, once Europe's most isolated country under a 50-year Communist regime, is selling dozens of obsolete Eastern Bloc military jets". U.S. News & World Report. 10 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016. 
  4. ^ World Air Forces 2016. Flightglobal International. 2015. s. 11. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016. 
  5. ^ de Larrinaga, Nicholas. "Albania receives final Cougar helicopter". Jane's Information Group. 20 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016.