Bu yazıda Artturi Virtanen'in büyüleyici dünyasına gireceğiz. Artturi Virtanen, toplum üzerindeki etkisinden günlük yaşamdaki uygulamalarına kadar her yaştan ve her kökenden insanın dikkatini çeken evrensel bir ilgi konusunu temsil ediyor. Bu doğrultuda, bu konunun kökenlerini, gelişimini ve günümüz dünyasındaki geçerliliğini, ayrıca alandaki uzmanların görüş ve bakış açılarını inceleyeceğiz. Bu heyecan verici konu hakkında size şüphesiz yeni bir anlayış ve ilham verecek olan Artturi Virtanen'in derinlemesine ve çeşitli analizine kendinizi kaptırmaya hazırlanın.
Artturi Ilmari Virtanen | |
---|---|
![]() | |
Doğum | 15 Ocak 1895 Helsinki, Finlandiya |
Ölüm | 11 Kasım 1973 (78 yaşında) Helsinki, Finlandiya |
Vatandaşlık | Finlandiya |
Eğitim | Helsinki Üniversitesi |
Ödüller | ![]() |
Kariyeri | |
Dalı | Kimya |
Çalıştığı kurumlar | Helsinki Üniversitesi |
Artturi Ilmari Virtanen, (d. 15 Ocak 1895 – ö. 11 Kasım 1973), Fin kimyager.
1945 yılında "tarımsal kimya ve beslenme kimyası alanında yaptığı araştırma ve keşifler, özellikle de yem korunması yöntemi için" Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır. Proteinden zengin yeşil yem üretim ve depolamasıyla ilgili araştırmaları ve geliştirmeleri uzun, şiddetli kışlar ile karakterize bölgeler için hayati öneme sahipti. Bu yöndeki çalışmaları ona 1945 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü getirdi.[1]
Virtanen Helsinki, Finlandiya'da doğdu. Viipuri'de bir klasik lisede öğrenimini tamamladı. 1920 yılında botanikçi Lilja Moisio evlendi ve iki oğlu oldu. 1933 yılında yaptığı bilimsel araştırmaların sonuçlarını test etmek için Helsinki yakınlarında bir çiftlik satın aldı. Sade bir yaşam sürdü, kendine ait bir arabası olmadı, hiç sigara içmedi ve alkol tüketmedi. 1973'te geçirdiği bir kalça kırığı sonrası bununla ilişkili komplikasyonlar nedeniyle iki hafta sonra öldü.
1924 yılında araştırma heksozların fosforilasyonu üzerinde çalışmaya başladı. Fosforilasyonunbirçok fermantasyon reaksiyonlarının ilk adımı olduğunu göstermeyi başardı. Bu çalışmaları Embden-Meyerhof yolunun temelini oluşturdu.