Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi

Günümüz dünyasında Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi her yaştan ve her kesimden insanın sürekli ilgisini çeken bir konu haline geldi. Teknolojinin ve küreselleşmenin ilerlemesiyle birlikte Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi toplumda giderek daha alakalı hale geldi. Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi, ortaya çıkışından günümüze kadar insanların birbirleriyle olan ilişkilerini, iş yerindeki işlevlerini ve hatta çevrelerindeki dünyayı algılama biçimlerini önemli ölçüde etkilemiştir. Bu makale, Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi'in günümüzdeki önemini ve günlük yaşamın farklı yönleri üzerindeki etkisini ayrıntılı olarak keşfetmeyi amaçlamaktadır.

Eşcinsel olumlayıcı psikoterapi, heteroseksüel olmayan kişiler için cinsel yönelim gerçekliği ve kendini kabule ilişkin rahatlığına odaklanan ve onları heteroseksüel olarak "değiştirmeye" çalışmayan bir psikoterapi biçimidir. Amerikan Psikiyatri Birliği, eşcinsel olumlayıcı psikoterapi için yönergeler ve gereçler sunar. Olumlayıcı psikoterapi, eşcinselliğin, evrensel ilmî fikir birliğine göre, bir ruhsal bozukluk olmadığını kabul eder. Eşcinsel kimliği benimsemek ve onaylamak diğer ruhsal bozukluk veya madde bağımlılığı, intihar gibi durumlardan kurtulmanın yöntemi olabileceği belirtilir.[1] Amerikan Psikiyatri Birliği'ne göre dinî inançları eşcinsel davranışlara karşı olarak yorumlayan danışanlar, dinî ve cinsel benlikleriyle çatışan başka bir terapi metodu ile ilerleyebilirler.[2]

Yönergeler

Psikiyatri, yıllarca eşcinselliği bir zihinsel bozukluk olarak görüyordu. Mevcut yönergeler, psikoterapistleri danışanların cinsel yönelimlerini değiştirmeye çalışmak yerine eşcinsellik damgasının üstesinden gelmelerine yardımcı olmaya teşvik etmektedir.[1] Bazı akıl sağlığı çalışanları, açılma sürecinin özellikle yaş, ırk, etnik köken veya dinî bağlılık gibi diğer faktörlerin sosyal zorluklarına aşina olmadığından APA tarafından gey, lezbiyen ve biseksüel danışanların değişik çeşitlerle nasıl ayrımcılıkla yüzleştiklerini öğrenmeye teşvik edilirler.

Kaynakça

  1. ^ a b "APA:Guidelines for Psychotherapy with Lesbian, Gay, & Bisexual Clients". 4 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Douglas C. Haldeman (1 Ağustos 2004). ""When Sexual and Religious Orientation Collide:Considerations in Working with Conflicted Same-Sex Attracted Male Clients"", 32 (5). doi:10.1177/0011000004267560. The Counseling Psychologist. ss. 691-715. 15 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2004.