Günümüz dünyasında, Erdene Zuu Manastırı geniş bir yelpazedeki bireyler ve toplum kesimleri için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konudur. Ekonomiye, sağlığa, siyasete ya da kültüre olan etkisi nedeniyle Erdene Zuu Manastırı dünya çapında tartışmaların ve tartışmaların odak noktası haline geldi. Tarih boyunca Erdene Zuu Manastırı, sonsuz araştırmalara, teknolojik gelişmelere ve bu konuyu algılama ve yaklaşma biçimimizde önemli değişikliklere yol açtı. Bu makalede Erdene Zuu Manastırı'in çeşitli yönlerini inceleyeceğiz ve günümüz toplumundaki rolü üzerine düşüneceğiz.
![]() Erdene Zuu Manastırı | |
![]() | |
Temel bilgiler | |
---|---|
Konum | Harhorin yakınları, Övörhangay, Moğolistan |
Koordinatlar | 47°12′06″K 102°50′36″D / 47.20167°K 102.84333°D |
İnanç | Tibet Budizmi |
Mezhep | Gelug |
Durum | Faal |
Mimari | |
Kurucusu | Abtai Sain Han |
Tamamlanma | 1585 |
Erdene Zuu Manastırı (Moğol karakterleriyle: Эрдэнэ Зуу) Moğolistan'da bulunan, Eski Moğol hükümranlıkları dönemine ait Budist manastırı. Övörhangay eyaletindeki, bugünkü Harhorin yakınlarında bulunan eski Moğol başkenti Karakurum'da bulunur. Orhun Kültürel Doğa Vadisi'nin Dünya Mirası listesi'ne dahil olan bölümündedir.[1]
Erdene Zuu Manastırı 1585'te Abtay Han tarafından yapılmıştır,[2] Moğolistan'a Tibet Budizmi'nin yayılım noktasıdır. Karakurum'da kullanılmak üzere taştan inşa edilmiştir.[3] 102 tapınak heykelciğiyle çevrilidir.[4] 108 sayısı, Budizm'de kutsaldır.[5] Çünkü bir Budist tespihinde 108 boncuk vardır. Muhtemelen bu tapınakta da 108 heykelcik bulunmaktadır, ancak altı tanesine hiçbir zaman ulaşılamamıştır.[6] Bu tapınak manastırının duvarlarında çeşitli desenler vardır, çatısı Çin tarzı yeşil kiremitlerle kaplanmıştır. Tapınak 1680'deki savaş durumunda zarar görmüştür, 18. yüzyılda yeniden yapılmış, 1872'de de içindeki 62 tapınağa onarım yapılmıştır.
1939'da komünist önder Horlogiyn Çoybalsan manastıra büyük zarar verdi, birçok bölümünü tasfiye etti.[7] Moğolistan'da yüzlerce manastır yıkıldı ve binlerce rahip katledildi.[8][9] Bu yıkımdan geri üç küçük tapınak ve dış duvarlardaki heykelcikler kaldı; 1947'de tapınaklar müze ilan edildi. Manastırın yıkılmayan bazı bölümlerinin Josef Stalin'in isteği üzerine yıkılmadığı söylenir. Bazı araştırmacıların iddialarına göre Stalin'in baskısı ve Amerikan devlet başkanı yardımcısı Henry A. Wallace'nin 1944'teki Moğolistan'daki kısa girişimleri sonucu manastırın bazı bölümleri yıkılmamıştır.[10]
Erdene Zuu'nun yalnızca müze olarak kullanılmasına izin verildi; Moğolistan'da işleyen tek manastır olarak başkent Ulanbatur'daki Gandantegçinlen Hiyd Manastırı bırakıldı. Bununla birlikte, 1990'da Moğolistan'da komünizmin çöküşüyle birlikte; yeniden Budist rahipler yetişmeye başladı, Erdene Zuu Manastırı ibadete açıldı. Bugün Erdene Zuu etkin bir Budist manastırı olmakla birlikte turistler için açık bir müzedir.