John Duns Scotus

Günümüz dünyasında John Duns Scotus toplumda büyük önem kazanmış bir konudur. Yıllardır hem uzmanlar hem de sıradan insanlar arasında tartışma ve tartışma konusu olmuştur. Etkisi, ekonomiden politikaya, kültüre ve teknolojiye kadar her şeyi etkileyerek günlük yaşamın birçok yönüne yayıldı. Bu, çatışan tutkuları ve görüşleri uyandıran ve kamuoyunun büyük ilgisini çeken bir konudur. Bu makalede, John Duns Scotus'i ve günümüz toplumu üzerindeki etkisini kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz, nedenlerini, sonuçlarını ve olası çözümlerini analiz edeceğiz.

John Duns Scotus
Justus van Gent tarafından yapılan portresi, y. 1476-1478
Doğumy. 1265/66
Duns, Berwickshire, İskoçya
Ölüm8 Kasım 1308 (42 yaşında)
Köln, Kutsal Roma İmparatorluğu
KutsayanlarKatolik Kilisesi
Kutsanma20 Mart 1993, Vatican City Pope John Paul II tarafından
TürbeFransisken Kilisesi, Köln, Almanya
Yortu8 Kasım
SimgeKitaplar, Kutsal Bakire Meryem'in bir görüntüsü, Fransisken bir rahibin göğsündeki ay
Koruyucu azizAkademisyenler, Köln, Almanya, özürler, akademisyenler, öğrenci, ilahiyatçılar ve filozoflar
John Duns Scotus
Alma materOxford Üniversitesi[1][2] Paris Üniversitesi
ÇağıOrta Çağ felsefesi
BölgesiBatı felsefesi
OkuluSkolastisizm
Skotizm
Aristotelesçilik[3]
Teolojik gönüllülük[4]
Felsefi gerçekçilik
Orta Çağ gerçekçiliği (Skotistik gerçekçilik)
Skolastik felsefe
Doktora
danışmanı		Wareli William
İlgi alanlarıMetafizik, teoloji, mantık, epistemoloji, etik
Önemli fikirleriVarlığın tekliği
Resmi ayrım
Teolojik gönüllülük
Bir bireyselleşme ilkesi olarak Haecceity
Skotistik gerçekçilik
Meryem Ana'nın Günahsız Gebeliği
Etkilendikleri
Etkiledikleri

Johannes Duns Scotus, 1266-1308 yılları arasında yaşamış olan İskoç asıllı Fransisken skolastik felsefeci[9] ve tanrıbilimcidir. 1993'te Papa II. Yuhanna Pavlus tarafından kutsanmıştır.

Asıl fikri[10]

" class="mw-editsection-visualeditor">değiştir | kaynağı değiştir]

Aristoteles'in mantık ve metafiziğini benimsemekle birlikte, daha çok Augustinusçu gelenek içinde yer alan filozof, İbn Rüşd'e de, Thomasçılığa da karşı çıkmıştır.[11] O, metafizikle teoloji arasında bir ayrım yapmış ve tüm varolanlar arasında bir ayrım yapmış ve tüm varolanlar için ortak olan ilkeleri araştıran metafiziğin Tanrı'yı kavrayamayacağını öne sürmüştür. Ona göre, Tanrı, teolojinin konusuna girer. Scotus'a göre, evrendeki hareket ve değişmenin bir başlatıcısı, evrendeki varlıkların bir ilk hareket ettiricisi olmalıdır ki bu da Tanrı'dır. Tanrı zorunlu varlıktır, birdir, özü itibarıyla basittir, özgür bir iradeye sahiptir. Tümeller konusunda, onların öncelikle Tanrı'nın zihnindeki formlar olarak varolduğunu söyleyen Scotus, onların ikinci olarak nenelerde nesnelerin özleri ya da genel doğaları olarak ortaya çıktığını iddia etmiştir. Tümeller, ona göre, nihayet, zihnimizdeki soyut kavramlar olarak varolur ve gerçek dünyadaki nesnelerin özelliklerini tanımlamak üzere kullanılan sıfatlardır.[12] İradeciliği benimseyen Scottus'a göre, Tanrı'yla birleşme hedefine ulaşmada en önemli rolü akıl veya zeka değil irade oynamaktadır.

Geliştirdiği "eşzamanlı olumsallık" kavramı Hristiyan anlayışını etkilemiştir.[11]

Kaynakça

  1. ^ Williams, Thomas (ed.). The Cambridge Companion to Duns Scotus. Cambridge University Press, 2002, p. 2.
  2. ^ He has long been claimed as a Merton alumnus, but there is no contemporary evidence to support this claim and as a Franciscan, he would have been ineligible for fellowships at Merton (see Martin, G. H. & Highfield, J. R. L. (1997). A History of Merton College. Oxford: Oxford University Press, p. 53).
  3. ^ Cross, Richard (2014). Duns Scotus's Theory of Cognition. Oxford University Press. s. 18. ISBN 9780199684885. Scotus is a good Aristotelian, in the sense that he believes that cognition always has an empirical starting point 
  4. ^ Walker, L. (1912). Voluntarism 27 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved September 27, 2019 from New Advent.
  5. ^ The Sheed & Ward Anthology of Catholic Philosophy. Rowman & Littlefield. 2005. ISBN 9780742531987. 
  6. ^ "Anselm of Canterbury (1033–1109)", Internet Encyclopedia of Philosophy, 2006, erişim tarihi: 10 Kasım 2017 
  7. ^ Anthony Kenny, Wyclif in His Times, Oxford UP, 1986, p. 35 n. 13.
  8. ^ Harjeet Singh Gill, Signification in language and culture, Indian Institute of Advanced Study, 2002, p. 109.
  9. ^ Hıristiyanlık Tarihi. Colin Brown. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 288-89. ISBN 975 8318 86 1. 
  10. ^ Felsefe Sözlüğü. Sarp Erk Ulaş. Bilim ve Sanat Yayınları. 2002. ss. 425-429 ISBN 975-7298-45-X. 
  11. ^ a b Özkan, Fatih (2019). "Duns Scotus'ta Tanrı ve Ahlâk Yasası" (PDF). Beytulhikme Int J Phil. 9 (1). ss. 182-208. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Eylül 2020. 
  12. ^ Weeks, Marcus. Dakikalar İçinde Felsefe. Kronik Kitap. s. 147. ISBN 978-625-8431-21-6.