Günümüz dünyasında Kamulaştırıcı anarşizm hâlâ büyük önem taşıyan ve tartışılan bir konudur. Topluma olan etkisinden, popüler kültüre olan etkisinden ya da günlük yaşamdaki öneminden dolayı Kamulaştırıcı anarşizm her yaştan ve her kesimden insanın ilgi odağı olmaya devam ediyor. Kamulaştırıcı anarşizm, kökeninden bugünkü evrimine kadar, kapsamını ve anlamını daha iyi anlamaya yönelik çok sayıda çalışmaya, analize ve tartışmaya konu olmuştur. Bu yazıda Kamulaştırıcı anarşizm'in farklı yönlerini inceleyeceğiz ve mevcut bağlamda önemini inceleyeceğiz.
Makale serilerinden |
![]() |
Kamulaştırıcı anarşizm (İspanyolca: anarquismo expropiador), Arjantin ve İspanya'daki bazı anarşist yakınlık grupları tarafından gerçekleştirilen bir uygulamaya verilen isimdir ve hırsızlık, soygun, dolandırıcılık ve para sahteciliğini içerir. Gerçekleştirilen soygunlar "burjuvaziye yönelik el koyma" olarak adlandırılıyordu. Bu akım, 1920 ile 1935 yılları arasında en yüksek noktasına ulaştı ve en ünlü uygulayıcıları arasında Buenaventura Durruti, Francisco Ascaso, Severino Di Giovanni, Miguel Arcángel Roscigna ve Lucio Urtubia bulunuyordu.[1][2][3] Fransız illegalizminden farklıydı çünkü bir yaşam biçimi olarak değil, devrimci faaliyetleri finanse etmek, anarşist propagandayı desteklemek ve anarşist mahkûmların serbest bırakılmasını sağlamak gibi politik amaçlara ulaşmak için düşünülmüştü.[4]
Miguel Arcángel Roscigna ve Andrés Vázquez Paredes, Arjantin'deyken Buenaventura Durruti ve Los Solidarios ile işbirliği yapmışlardı; ancak daha sonra Sacco ve Vanzetti'nin idamına tepki olarak Amerika Birleşik Devletleri çıkarlarına karşı bir dizi bombalı saldırı düzenlediler. Bu kampanyada, ünlü İtalyan soyguncusu Severino Di Giovanni da katıldı. Roscigna ve Vázquez Paredes, Antonio Moretti ve Vicente Moretti ile birlikte, Ekim 1927'de Buenos Aires'teki Rawson Hastanesi'ne bir soygun düzenlediler ve 141.000 peso miktarını ele geçirdiler. Tarihçi Oswaldo Bayer'e göre, Roscigna bu parayla Arjantin para biriminin sahteciliğini finanse etmiştir.[3]
Moretti kardeşler ve Durruti tarafından tavsiye edilen üç Katalan, Montevideo'daki Cambio Messina'yı soymaya karar verdiler. Ancak bu soygunda üç kişi hayatını kaybetti ve sadece 4000 peso ele geçirildi. Sonunda tutuklandılar, ancak kısa süre sonra etkileyici bir kaçış gerçekleştirdiler. Di Giovanni Culmine adında bir dergi yayınlamaya başladı ve bu dergi ve anarşist propagandayı soygunlarla kısmen finanse etti. Anarşist-sendikalist yayın olan La Protesta, Di Giovanni ve grubunu şiddetli bir şekilde eleştirmeye başladı ve onu casusluk ve polis ajanı olmakla suçladı.[5] Rosigna ise hala soygunculuğa devam etti, ancak amacı anarşist mahkûmlara yardım etmekti.[6]
20. yüzyılın başında faaliyet gösteren Rewolucyjni Mściciele (Devrimci Yenilmezler ) ve Chernoe Znamia (Kara Bayrak ) gibi gruplar, faaliyetlerini finanse etmek için soygunculuğu kullandılar.[7]
Lucio Urtubia, kamulaştırmacı anarşizm pratiğiyle ünlü bir İspanyol anarşistti. Robin Hood ile karşılaştırılmaktaydı.[8]
Billed as a modern-day Robin Hood – or, more appropriately, the ultimate Quixote – Lucio Urtubia was born in Cascante, SpainBirden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar
|ad1=
eksik |soyadı1=
(yardım)