Klasik Çince
Bugün Klasik Çince'in heyecan verici dünyasına girmeye hazırlanıyoruz. İster tarihi bir şahsiyet, ister güncel bir konu, ister toplumsal bir olgu ya da herhangi bir konu dikkatimizi çekiyor olsun, Klasik Çince'in hayatımıza şüphesiz önemli bir etkisi var. Bu makale boyunca Klasik Çince'in mevcut bağlamda önemini ve alaka düzeyini tam olarak anlamak için çeşitli perspektifleri inceleyeceğiz, ilgili verileri analiz edeceğiz ve uzman görüşleri sunacağız. Bu konuya dalacağımız ve Klasik Çince'in bize sunduğu her şeyi keşfedeceğimiz için heyecanlıyız.
| Klasik Çince | |
|---|---|
| 古文 ya da 文言文 | |
| Ana dili olanlar | Çin, Tayvan, Japonya, Kore ve Vietnam |
| Ölü dil | M.Ö. 5. yüzyıl-M.S. 2. yüzyıl; 20. yüzyıla kadar edebî dil olarak kullanılmaya devam etti. |
| Dil ailesi | |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | lzh |
Klasik Çince ya da Edebî Çince (Çince: 文言文; pinyin: Wényánwén, "edebî dil yazısı"), İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nin sonundan Han Hanedanı'nın sonuna kadar yazılan klasik edebiyatın dilidir. Eski Çincenin yazılı bir şeklidir. Klasik Çince, klasik dilden evrimleşmiş geleneksel Çince yazma şeklidir, böylece Çincenin günümüzde konuşulan tüm şekillerinden farklıdır. Edebî Çince, 20. yüzyılın başına kadar Çin'de neredeyse tüm resmi yazılarda ve ayrıca çeşitli dönemlerde Japonya, Kore ve Vietnam'da kullanılmıştır. Çince konuşanların arasında Edebî Çincenin yerine artık Çin çapında konuşulan çağdaş Çince ağızlarına dayanan ve çağdaş Mandarin Çincesinin konuşulduğu şekline benzeyen Baihua yazı şekli geçmiştir. Çince konuşmayanlar ise Edebi Çinceyi yerel ağızlar lehine terk ettiler.
Edebî Çince Japoncada kanbun, Korecede hanmun, Vietnamcada ise cổ văn (古文) ya da văn ngôn (文言) olarak bilinir.
 | Dil ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Çin ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
