Naylon
Bugünkü makalemizde son zamanlarda hem kamuoyunun hem de uzmanların dikkatini çeken, son derece alakalı bir konu olan Naylon'i inceleyeceğiz. Naylon'in sağlıktan bilime, politikadan popüler kültüre kadar çeşitli sonuçları olan çok çeşitli ve çok disiplinli bir ilgi noktası olduğu kanıtlanmıştır. Kapsamlı bir analiz aracılığıyla Naylon'in farklı yönlerini, potansiyel etkilerini ve zaman içindeki gelişimini inceleyeceğiz. Güncel ve güvenilir bilgileri toplayarak, bu konunun farklı alanlarda şüphesiz yansıma ve tartışmalara yol açacak eksiksiz ve zenginleştirici bir vizyonunu sunmaya çalışıyoruz.
 Naylon
| |
|---|---|
| Yoğunluk | 1.15 g/cm³ |
| Elektriksel iletkenlik (σ) | 10−12 S/m |
| Isıl iletkenlik | 0.25 W/(m·K) |
| Erime noktası | 463 K-624 K 190°C-350°C 374°F-663°F |
Naylon, İngilizce Nylon sözcüğünden türetilmiş isim. Kimyasal adı polihekzametien adipamid'dir.[1]
Yüksek mol kütleli poliamidlerden oluşan sıcağa, aşınmaya ve kimyasal maddelere karşı dayanıklı plastik malzeme. Genellikle lif halinde üretilen naylon, ilk kez 1930'da Amerikalı kimyacı Wallace H. Carothers'e bağlı bir araştırma grubu tarafından geliştirildi.
Eriyik ya da çözeltisinden çekilerek, dökülerek ya da püskürtülerek lif, ince iplikçik, sert kıl ya da levha haline dönüştürülen naylon, ip, halat ve dokuma üretiminde kullanılır veya doğrudan kalıplara dökülerek belirli bir biçimi olan ürünlere (mutfak gereçleri gibi) dönüştürülür.
Soğuk çekme yöntemiyle elde edilen tok, esnek ve dayanıklı ürün ise genellikle ince ya da kalın iplikçikler halinde çorap, paraşüt ve fırça yapımında kullanılır. Ayrıca püskürtmeli döküm yöntemiyle bazı malzemelerin kaplanmasında da yararlanılabilir.
Sanayide, özellikle otomotiv ve tarımda (seracılıkta) yaygın olarak kullanılmaktadır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "polyamides - nylon and Kevlar". www.chemguide.co.uk. 19 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2021.
