Otoyol

Günümüz dünyasında Otoyol, farklı açılardan incelenmeyi hak eden, güncelliği oldukça yüksek bir konudur. Toplumun sürekli ilerlemesi ve insanların yaşam tarzlarındaki değişikliklerle birlikte, Otoyol'in günlük yaşamlarımız üzerindeki önemini ve etkisini anlamak çok önemlidir. Tarih boyunca Otoyol, araştırmacıları, uzmanları ve profesyonelleri, yaşamın farklı yönlerindeki etkilerini anlamak için çalışmalarını derinleştirmeye motive eden tartışma ve tartışma konusu olmuştur. Bu nedenle bu makale, okuyuculara bugün çok alakalı olan bu konu hakkında kapsamlı bir vizyon sağlamak amacıyla Otoyol'i ayrıntılı olarak ele alacak, nedenlerini, etkilerini ve olası çözümlerini analiz edecektir.

Bu madde geniş karayolları hakkındadır. Türkiye merkezli eski otomotiv şirketi için Otoyol (şirket) sayfasına bakınız.
Türkiye'de bir otoyol
Rusya MKAD otoyolu

Otoyol ya da otoban (Almanca: Autobahn), hızlı trafik akımı sağlamak için yapılan, çok şeritli ve çift yönlü geniş karayoludur. Otoyolların en önemli özelliği, erişme kontrollü olmalarıdır; giriş ve çıkış belirli noktalardan olur, yayalar ve hayvanlar giremez. Bazı ülkelerde otoyol geçişleri ücretli (örn. Fransa, Türkiye) olurken bazılarında sadece kamyon ve TIR'lardan geçiş ücreti tahsil edilir (örn. Almanya). Belçika, Birleşik Arap Emirlikleri, Lüksemburg ve Türkiye'de gece aydınlatmadan yararlanılmaktadır.

Tarih

Otoyolların yapıldığı yerlerde genelde trafik akışı baz alınır. Trafiğin yoğun olduğu bölgelerdeki trafik karmaşasını en aza indirmek en önemli hedeftir. Dünyadaki ilk otoyol 1921 yılında Almanya'da açılan, Berlin'in güneyindeki AVUS isimli 9 kilometrelik yoldur. Ancak bu yol trafiğe kapalı olup sadece yarış amaçlı kullanılıyordu. Trafiğe açık ilk otoyol ise İtalya'nın Milano ve Como şehirlerini birbirine bağlayan yoldur. Burası 1924 yılında araç trafiğine açıldı. 1925´ten sonra Almanya´da kamu ve özel kurum-kuruluşlar hızla bütün ülkede otoyol inşaatlarına başladılar. Türkiye´deki ilk otoyol ise 1973 yılında hizmete giren ve içinde Boğaz Köprüsü'nü de barındıran 23 km'lik 1. Çevreyolu'dur. Günümüzde Metrobüs hattının inşa edilmesinden sonra 18 km kısmı otoyol vasfını yitirmiştir. Şu an bağlantı yolu statüsünde kullanılmaktadır. Kalan 5 km bölüm O-1 ismiyle hizmet veren otoyol vasfındadır ve 15 Temmuz Şehitler Köprüsü, yaklaşım viyadüklerinden oluşur.

Hız limiti

Otoyola sahip Avrupa ülkelerinin birçoğunda hız limiti saatte 110 km ile 130 km arasında değişmektedir. Yolların durumuna göre bu limit bazen sınırsız da olabilir.

Türkiye´deki otoyollar

Ana madde: Türkiye'deki otoyollar

Türkiye'deki otoyolların yakın bir geçmişe sahip oluşu yolların modern olmasında büyük bir etkendir. Buradaki otoyollar her iki yönde de en az üç şeritli (İzmit Doğu-Gebze kavşakları arası ve Hadımköy-Kınalı kavşakları arası hariç olmak üzere) olup 2022 itibarıyla 3633 kilometrelik[1] bir uzunluğa sahiptir. 260 kilometre de inşaat halindedir. Türkiye´deki otoyollar da HGS sistemi kullanılmaktadır. Hız limiti saatte 130 veya 140 kilometredir.[2]

Trafik levhaları

Otoyolu olan her ülke otoyol için farklı levhalar kullanmamaktadır. Kullanan ülkeler ise ya mavi ya da yeşil rengi kullanmaktadır.

Mavi levha kullanan ülkeler:

Almanya
Avusturya
Macaristan

Yeşil levha kullanan ülkeler:

İsveç
Finlandiya
Rusya

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Bakan Karaismailoğlu: Otoyol ağımızı 8 bin 325 kilometreye yükselteceğiz". aa.com.tr. 5 Nisan 2022. 5 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2022. 
  2. ^ "Otoyollarda yeni hız sınırı uygulaması başladı". www.aa.com.tr. 30 Haziran 2022. 20 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2022. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Otoyol ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.