Rayonizm günümüzde farklı alanlarda ilgi ve tartışmanın odağında olan bir konudur. Etkileri ve yansımaları büyük önem taşıyor, bu yüzden onu çeşitli perspektiflerden analiz etmek çok önemli. Bu makalede Rayonizm ile ilgili farklı yönleri inceleyerek toplum üzerindeki etkisini, zaman içindeki gelişimini ve dikkate alınabilecek olası çözüm veya yaklaşımları inceleyeceğiz. Bu konu genel ilgi alanıdır ve önemi göz ardı edilemez; bu nedenle, bilinçli kararlar almak ve bu konuda yapıcı bir diyalog geliştirmek için konuyu kapsamlı bir şekilde anlamak çok önemlidir.
Rayonizm, Işıncılık ya da Rayizm[1] (Rusça: Лучизм, Luçizm), 1910-14 yılları arasında Rusya'da gelişen bir soyut sanat tarzıdır.
Mihayil Larionov ve Nataliya Gonçarova, rayonizmi, Marinetti'nin Moskova'daki turnesinde fütürizm üzerine verdiği dersleri dinlemelerinin üzerine geliştirdiler. 1909'da İtalya'da başlayan fütürizm akımı; hızı, teknolojiyi ve moderniteyi esin kaynağı alarak erken 20. yy yaşamının dinamik karakterini resmetti. Söz konusu ders turnesinden kısa süre sonra Rus fütürizmi ve kübo-fütürizm doğdu. Gonçarova, rayonist resimlerine epey erken, 1909'da başlamıştı. 1912'de Gonçarova ve Larionov Rayonist Manifesto'yu yazdı ve 1913'te yayımladı.[2]
Rayonistler, soyutluğun ötesinde, uzay ve zamanın dışında uçan bir sanatın ve halkla sanatçı arasındaki engelleri yıkmanın arayışındaydı. Akımın adı, yansıtılan ışık çizgilerini temsil eden zıt renklerdeki ışınların ("ray" İngilizce ve Fransızcada, "Luç" Rusçada "ışın" demektir.) dinamik kullanımından - "çeşitli nesnelerden yansıyan ışınların kesişiminden" gelmektedir.
1913 Hedef Sergisi'nde tarzlarını halka sundular. Yazılarında Rayonizmi "hayat gibi, basitçe Rayonist algı ve resim oluşturmanın başlangıç noktaları olan geçmişteki bütün mevcut sanat tarz ve biçimlerini doğal bir şekilde kapsar," sözleriyle tanımladılar.
Larionov ve Gonçarova bunları da yazdı:
Rayonistler, resim yapmanın yanı sıra tiyatro setleri de tasarladılar ve kitap ilüstrasyonları da ürettiler.
Kısa ömürlü olmakla beraber Rayonizm, Rus soyut sanatının gelişiminde önemli bir adımdı. Larionov'un deyimiyle, eski "gerçekçi" düzen sanat toplumu üzerinde "baskı kuruyorken" o, "sanatın gerçek hissini" yansıtıyordu.
Electronik müzik grubu "The Rayonists", adını bu akımdan almıştır.