Surinam'ın vize politikası

Günümüz dünyasında Surinam'ın vize politikası büyük önem taşıyan ve tartışılan bir konu haline geldi. Etkisi siyasetten popüler kültüre kadar toplumun çeşitli alanlarını kapsamaktadır. Zaman ilerledikçe Surinam'ın vize politikası, uzmanların ve kamuoyunun ilgi ve analiz konusu olmaya devam ediyor. Bu yazıda Surinam'ın vize politikası ile ilgili kökenlerinden günlük yaşam üzerindeki etkisine kadar farklı yönleri inceleyeceğiz. Ayrıca, küresel öneme sahip bu konuya kapsamlı ve eksiksiz bir bakış sunmak amacıyla Surinam'ın vize politikası etrafındaki farklı bakış açılarını ve görüşleri inceleyeceğiz.

Vizeden muaf ülkelerden birinin vatandaşı olunmadığı sürece Surinam a girmek isteyen bir yabancı uyruklu vatandaş vize almak zorundadır.[1] Surinam vizesi, göç akımlarını düzenleyen ve kolaylaştırma amacı ile, Dışişleri Bakanlığı ve yurt dışında diplomatik temcilikler tarafından verilen belgedir. Tüm ziyaretçilerin en az 6 ay geçerli bir pasaport sahibi olmaları gerekmektedir.

Vize politikası haritası

  Surinam'a vizesiz erişime sahip ülkeler
  Surinam'a varışta vize verilen
  Surinam

Vize muafiyeti

Aşağıdaki ülkelerin vatandaşları, 90 gün boyunca Surinam'a seyahatlerinde vize almaları gerekmez.[2]

Aşağıdaki ülkelerin vatandaşlarına ülkeye (Johan Adolf Pengel Uluslararası Havaalanı'na) varışta vize (turist kartı) verilir.[5][6]

Kaynakça

  1. ^ "Visa Information". Timatic. IATA. 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2013. 
  2. ^ "Landen waarmee Suriname een visumafschaffingsovereenkomst heeft gesloten". 31 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2014. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2014. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2016. 
  5. ^ "Introductie Toeristenkaart Suriname". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2014. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2016.