Suriye Ulusal Konseyi
Bu yazıda Suriye Ulusal Konseyi ile ilgili her şeyi ayrıntılı olarak inceleyeceğiz. Kökeni ve evriminden bugünkü önemine, farklı alanlardaki uygulamalarına ve toplum üzerindeki etkisine kadar. Ayrıntılı bir analiz yoluyla, Suriye Ulusal Konseyi'e derinlemesine bir göz atacağız, ana özelliklerini parçalara ayıracağız ve mevcut bağlamda önemini vurgulayacağız. Ek olarak, Suriye Ulusal Konseyi etrafında var olan farklı bakış açıları ve görüşlerin yanı sıra bunların günlük yaşamın çeşitli yönlerinde olabilecek olası gelecek etkilerini de vurgulayacağız. Bu makaleyle, okuyucularımıza bu konu hakkında daha geniş ve daha sağlam bir anlayış sağlamak için Suriye Ulusal Konseyi'e eksiksiz ve zenginleştirici bir genel bakış sunmayı amaçlıyoruz.
 | Bu maddenin daha doğru ve güvenilir bilgi sunması için güncellenmesi gerekmektedir. Daha fazla bilgi için tartışma sayfasına bakınız. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| Suriye Ulusal Konseyi المجلس الوطني السوري al-Majlis al-Waṭanī as-Sūri | |
|---|---|
 | |
| Kuruluş | 23 Ağustos 2011 |
| Amaç | Beşşar Esad yönetimine muhalefet |
| Merkez | İstanbul |
| Konum | |
| Hizmet bölgesi | Suriye |
| Üyeler | 270 |
| Resmî diller | Arapça, Türkçe, İngilizce |
| Başkan | George Sabra |
| Resmî site | syriancouncil.org |
Suriye Ulusal Konseyi (Arapça: المجلس الوطني السوري - el-Meclis el-Vatani es-Suri), kısaca SUK,[1] Beşar Esad hükûmetine karşı 2011 Suriye ayaklanması sırasında oluşturulan bir Suriyeli muhalif koalisyondur.[2]
Arka plan
.jpg)
İlk olarak 2005 yılında, Esad rejimini protesto etme amacıyla Suriye'nin Ulusal Konseyi kuruldu.[3] Arap Baharı patlak verdiğinde, Suriye protestocular, çok sayıda muhalefet konseyi oluşturmaya başladı.
SUK'un kuruluşu 23 Ağustos 2011 tarihinde İstanbul'da duyuruldu ve amacının "Suriye halkının talepleri ve endişelerini temsil etmek" olduğu açıklandı.[2] Konseyin sözcülerinden Yaser Tabbara, konseyin üyelerinin tüm Suriyeli muhalif gruplardan gelecek 115-120 isimden ve artık faal olmayan Suriye'nin Ulusal Konseyi üyelerinden oluşabileceğini söyledi. Şimdiye kadar, çoğu sürgünde olan 71 üyenin ismi açıklandı. 2 Ekim 2011 tarihinde konseyin yapısı açıklandı: Genel Kurul, Genel Sekreterya ve henüz hangi isimlerden oluşacağı netleşmemiş olan İcra Heyeti.[4]
Destek ve tanınma
Birçok devlet ve oluşum, Konseyin kuruluşunu memnuniyetle karşıladı. Konsey, uluslararası alanda tanınmayı talep ettiyse de, sürgündeki yönetim sıfatını reddettiğini bildirdi.[5]
Suriye Ulusal Konseyi Askerî Bürosu
1 Mart 2012 tarihinde Hatay'da kurulmuş ve askerî silah ve cephane merkezi konumunda olan, Suriye'deki silahlı muhalif grupların Beşşar Esad'ı devirmesi, güçbirliği yapması, koordineli hareket etmesi ve en önemlisi Suriye Ulusal Konseyi komutası altına girmesi ve halkın kendini saldırılardan koruması için kurulmuştur. Birçok ülkenin bu büroya silah verdiği biliniyor.
SUK Askerî Bürosu, Türkiye sınırına gelen ve yeterli askerî malzemeye sahip olmayan muhalif savaşçılara hem üs hem de cephane konumu sağlar. Ayrıca silahlı grupların koordineli hareket etmesini sağlar. Suudi Arabistan, Libya, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri, Amerika Birleşik Devletleri, Fransa, Birleşik Krallık ve diğer pek çok ülke bu büroya yardım etmektedir.
Silahlı güçler
Ayrıca bakınız
- Geçici Ulusal Konsey (Libya)
Kaynakça
- ^ "Ankara Suriyeli muhalifleri 'resmen' kabul etti". ntvmsnbc. 21 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2011.
- ^ a b Yezdani, İpek. "Syrian dissidents form national council" (İngilizce). The Edmond Sun. 4 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2011.
- ^ Facebook'ta Suriye Ulusal Konseyi. "قريبا موقع / المجلس الوطني السوري" (Arapça). 27 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2011.
- ^ "Syria opposition launches national council in İstanbul" (İngilizce). Todayszaman.com. 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2011.
- ^ "Syrian council wants recognition as voice of opposition" (İngilizce). Reuters. 1 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2011.
Dış bağlantılar
- Resmi websitesi3 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
