Bu yazımızda son zamanlarda büyük ilgi ve tartışma yaratan bir konu olan Rab konusunu derinlemesine inceleyeceğiz. Rab, kökeninden günümüze kadar farklı alanlarda çalışma ve analiz konusu olmuştur. Bu makale aracılığıyla, konunun farklı bağlamlardaki önemini ve etkisini daha iyi anlamamızı sağlayacak farklı bakış açıları ve yaklaşımları ele alarak bu konuya ışık tutmaya çalışıyoruz. Bunu yapmak için, Rab'in tüm ayrıntılarını derinlemesine incelememize ve çağdaş toplumdaki önemi üzerinde düşünmemize yardımcı olacak uzmanların vizyonuna, çalışmalara ve ilgili verilere güveneceğiz.
Makale serilerinden |
Tanrı |
---|
Rab (Arapça: رَبٌّ, İbrânice: Rabi רב, İngilizce: Lord) "Efendi" veya "kral" anlamına gelen İbranice kökenli bir sözcük.[1] Bir diğer anlamı da öğretmen veya usta'dır.
10 emir arasında bulunan "Tanrın Yahve'nin adını boş yere ağzına almayacaksın, yoksa Yahve bunu cezasız bırakmayacak"[2] ifadesi ile bağlantılı olarak Yahvenin gazabından korkan Yahudiler arasında Yahve yerine kullanılan Rab kelimesi Kur'anda da sıklıkla kullanılan bir kelimedir.
İbrânice'de rab kelimesinden türemiş rabbi kelimesi "din âlimi, öğretmeni" anlamında kullanılmıştır. Yahudilikte bilinen ilk rabbi Musa'dır. Rabbi sözcüğü Türkçede haham sözcüğü ile karşılanmıştır.
Rab kelimesinden türeyen diğer kelimeler ise terbiye, mürebbi ve mürebbiye (terbiyeci, eğitimci) gibi kelimelerdir.
İyelik eki i ile (Rabbi) efendim anlamına gelir.[3]
İbrahimî dinlerin kutsal metinlerinde tanrı veya efendi anlamında kullanılır.[4][5] Hristiyanlıkta İsa için "Rab İsa" şeklinde kullanılmaktadır. Türkçeye Arapçadan geçen sözcük tanrı anlamında kullanılır.[6]
Kutsal Kitap'ta şu şekilde geçer:
İslâm'da Allah anlamında kullanılmakla birlikte Allah'ın 99 isminden biridir.
Kur'an'da Rab sözcüğü geçen ayetlerden biri şöyledir: