Staçioz

Günümüz dünyasında Staçioz büyük ilgi ve tartışmalara yol açan bir konudur. Zaman geçtikçe bu konu ilgi kazandı ve toplumun farklı kesimlerinin ilgi odağı haline geldi. İnsanların günlük yaşamları üzerindeki etkisinden ekonomi, politika ve kültürle olan ilişkisine kadar Staçioz'in etrafında dönen birçok yön vardır. Bu yazıda Staçioz'i detaylı bir şekilde inceleyeceğiz ve günümüz toplumundaki önemini analiz edeceğiz. Staçioz, kökeninden zaman içindeki evrimine ve çeşitli alanlardaki etkilerine kadar, günümüzde büyük karmaşıklık ve öneme sahip bir konu olarak sunulmaktadır.

Staçioz
Adlandırmalar
IUPAC adı
β-D-Fructofuranosyl O-α-D-galactopyranosyl-(1→6)-α-D-galactopyranosyl-(1→6)-α-D-glucopyranoside
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChEBI
ECHA InfoCard 100.006.754 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 207-427-3
UNII
  • InChI=1/C24H42O21/c25-1-6-10(28)14(32)17(35)21(41-6)39-3-8-11(29)15(33)18(36)22(42-8)40-4-9-12(30)16(34)19(37)23(43-9)45-24(5-27)20(38)13(31)7(2-26)44-24/h6-23,25-38H,1-5H2/t6-,7-,8-,9-,10+,11+,12-,13-,14+,15+,16+,17-,18-,19-,20+,21+,22+,23
  • C(1((((O1)OC2((((O2)OC3((((O3)O4((((O4)CO)O)O)CO)O)O)O)O)O)O)O)O)O)O
Özellikler
Molekül formülü C24H42O21
Molekül kütlesi 666.578 g/mol
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C , 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Staçioz, gal(α1→6)gal(α1→6)glc(α1↔2β) olarak sırayla bağlanan iki α-D-galaktoz birimi, bir α-D-glikoz birimi ve bir β-D-fruktoz biriminden oluşan bir tetrasakkarittir. Sayısız sebzede (örneğin yeşil fasulye, soya fasulyesi ve diğer fasulye türleri) ve diğer bitkilerde doğal olarak oluşur.

Staçioz, ağırlık bazında yaklaşık %28 oranında sakkarozdan daha az tatlıdır. Esas olarak toplu tatlandırıcı veya fonksiyonel olarak oligosakkaritlerde bulunur.[1] Staçioz, insanlar tarafından tamamen sindirilemez ve 1.5 ila 2.4 kcal /g (6 ila 10 kJ /g) verir.

Kaynakça

  1. ^ Nakakuki, T. (2002). "Present status and future of functional oligosaccharide development in Japan" (PDF). Pure and Applied Chemistry. 74 (7). ss. 1245-1251. doi:10.1351/pac200274071245. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022. 

Dış bağlantılar